Για τα δίδακτρα σε μεταπτυχιακό του Τομέα Διεθνών Σπουδών

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΙΝΑΜΕ ΕΥΡΩΠΗ!

ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΚΟΣΜΕ !!!  3 χιλιάρικα το έτος για μεταπτυχιακό

Πριν από δύο χρόνια επιβλήθηκαν δίδακτρα σε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών στο ΠΑΝΤΕΙΟ. Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι ήταν μια λύση ανάγκης για το πρόβλημα της κακοδιαχείρισης στο συγκεκριμένο ίδρυμα και ότι ήταν μεμονωμένη περίπτωση καθώς δεν χωρεί θέμα γενίκευσης. Οποία έκπληξη όμως, μεταπτυχιακά προγράμματα και στο ΠΑΠΕΙ και στην Νομική ΕΚΠΑ αλλά και στην δική μας σχολή απαιτούν δίδακτρα. Πιο συγκεκριμένα, στην σχολή μας εγκαινιάστηκε ένα πρόγραμμα του τομέα Διεθνών Σπουδών με τίτλο «ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» στο οποίο επιβλήθηκε το ποσό των 3000 ευρώ. Μάλιστα, τολμάνε να λένε ότι είναι ένα χαμηλό ποσό, σε μια Ελλάδα που μαστίζεται 6 χρόνια τώρα με σκληρά Μνημόνια.

Πώς όμως έτσι ξαφνικά μια μεμονωμένη περίπτωση γενικεύτηκε σε τόσες σχολές;;;

Η απάντηση που δίνουν οι μεγαλοκαθηγητάδες μας είναι ότι το ποσό αυτό είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί το κύρος του προγράμματος. Αλήθεια, αν οι καθηγητές μας νοιάζονται τόσο πολύ για το επίπεδο της σχολής μας, γιατί δεν αναφέρουν τίποτα για την λειτουργία της γραμματείας με 3 μόνο άτομα σε μια σχολή 2000 φοιτητών; Γιατί δε λένε κουβέντα για το ότι υποχρεούμαστε να αγοράζουμε οι ίδιοι κώδικες σε όλα τα μαθήματα καθώς και αρκετά συγράμματα (βλ. α έτος );  Γιατί δεν δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο γεγονός ότι οι απόφοιτοι νομικής, όπως και κάθε άλλης σχολής, καλούνται να μπουν σε μια ανθρωποφαγική αγορά εργασίας και πώς γίνεται να μην τους περνάει από το μυαλό ότι τα «υψηλά επίπεδα» μιας σχολής κρίνονται κυρίως από τη δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης με αξιοπρεπείς όρους εργασίας; Πώς μπορεί να κόπτονται για την υποχρηματοδότηση του ΔΠΘ, την στιγμή που η μόνη φορά που άρθρωσαν πολιτικό λόγο ήταν για να στηρίξουν το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα; Ένα ΝΑΙ που δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και του ελληνικού Πανεπιστημίου, δηλώνοντας έτσι σαφώς ότι συμφωνούν με τις περικοπές της τάξεως του 80% στην χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, γιατί τα λεφτά πρέπει να πάνε στις τράπεζες, στα επιτόκια και στο χρέος που μας έχουν καταλογίσει.

Και για να είμαστε συνεπείς με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. όπως περιγράφονται με τη συνθήκη της Μπολόνια, άμεση στοχοθεσία του υπουργείου είναι η πλήρης εφαρμογή του Νόμου Διαμαντοπούλου. Οι πιστωτικές μονάδες έρχονται. Για να εξηγήσουμε πολύ απλά τι είναι οι πιστωτικές μονάδες: ξέρουμε όλοι ότι τελειώνοντας τη σχολή παίρνουμε ένα πτυχίο και με αυτό μπορούμε να αναζητήσουμε δουλειά. Ε, αυτό μάλλον το ξεχνάμε! Το πτυχίο σταδιακά θα αντικατασταθεί από ατομικό φάκελο προσόντων, ο οποίος θα αποτελείται από πιστωτικές μονάδες, αναλόγως του τι μαθήματα έχουμε περάσει, με τι βαθμό, πόσα σεμινάρια έχουμε παρακολουθήσει κοκ… Μάλλον λοιπόν αυτό που «αναβαθμίζει» το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι η ίδια η υποβάθμιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το πανεπιστήμιο το οραματίζεται η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, με τις πάγιες θέσεις της όπως περιγράφονται με το «Παιδεία 2020»για κατάργηση του α. 16 , επιβολή διδάκτρων, φοιτητοδάνεια και γενικότερα υποστηρίζοντας κάθε αντιδραστική μεταρρύθμιση της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Από την άλλη, οι ΑΝΟΚ την ίδια στιγμή που επιβάλλονται δίδακτρα στο μεταπτυχιακό, τουλάχιστον ειρωνεύονται τον φοιτητικό σύλλογο κάνοντας εκδήλωση για τα μεταπτυχιακά στη Γερμανία (!), αδιαφορώντας πλήρως για τα 3000 ευρώ που επιβάλλονται και δεν είναι τίποτε άλλο παρά το άνοιγμα του δρόμου για την επιβολή διδάκτρων και σε άλλα προγράμματα (γιατί όχι και προπτυχιακά). Φαίνεται πως για αυτούς είναι πιο σημαντικό οι φοιτητές να ασχολούνται με το καθάρισμα της σχολής από αφίσες, κάτι που εμμονικά το θέτουν σαν πρώτο θέμα συζήτησης στις Γενικές Συνελεύσεις, παρά με τη διεκδίκηση μιας παιδείας δημόσιας και δωρεάν.

Απέναντι σε όλους αυτούς που οραματίζονται το Πανεπιστήμιο του «σκάσε-διάβαζε-πλήρωνε», με εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών, χωρίς κοινωνικοπολιτικές διεργασίες, εμείς προτάσσουμε το πανεπιστήμιο ως ένα ζωντανό χώρο έκφρασης και δράσης, ένα εργαστήρι ζύμωσης και διάδοσης ριζοσπαστικών και απελευθερωτικών ιδεών. Εν τέλει, απέναντι στην επιβολή διδάκτρων, εμείς θα είμαστε αυτοί που θα προτάσσουμε και θα επιβάλουμε  το δικαίωμά μας να σπουδάζουμε και να εργαζόμαστε με αξιοπρεπείς όρους.