Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Συμβολή της Παρανομίας στο διήμερο


Σύντροφοι, δυστυχώς όλοι ξέρουμε ότι το φετινό διήμερο ΕΑΑΚ διεξάγεται σε μια οριακή κατάσταση για το φοιτητικό συνδικαλισμό και τον ρόλο της αριστεράς σε αυτόν.

Μεταφέροντας τις εμπειρίες από την νομική της Κομοτηνής αυτό που βλέπουμε συμβαδίζει με ακόμα πιο έντονο τρόπο με την γενική εικόνα.

Έχουμε να κάνουμε με ένα σύλλογο στον οποίο κυριαρχεί η εξατομίκευση και ο επιβιωτισμός στους φοιτητές, ενώ οι ταξικοί φραγμοί είναι εξαιρετικά έντονοι καθώς τα πιο ταξικά παιδιά φεύγουν με μετεγγραφές ή δεν έρχονται καν Κομοτηνή.

Ο επιστημονισμός αποτελεί ειδικά σε υψηλόβαθμες σχολές σημαντικό πρόβλημα που εντείνεται. Βλέπουμε μια νέα ποιότητα σε αυτόν καθώς πλέον ο φοιτητής έχει αφομοιώσει τη λογική των ανίσχυρων πτυχίων και της ανάγκης συνεχούς επανακατάρτισης κάτι που αναδεικνύει την μεγάλη αναγκαιότητα παρέμβασης γύρω από την εργασιακή προοπτική.

Η αυταρχικοποίηση εντείνεται διαρκώς και είδαμε και στην Κομοτηνή τον πρύτανη να σπάει συγκλήτους λόγω "κακής σύνθεσης", μια τακτική πλέον από το υπουργείο που συνιστά νέα ποιότητα, βάζει σοβαρούς φραγμούς στα περιθώρια διεκδίκησης από τις συγκλήτους που πλέον μόνο μέσα από διαδικασίες επιβολής μπορούν να έρθουν.

Η απαξίωση του συνδικαλισμού είναι ιδιαίτερα έντονη και διαπερνά όλο το φάσμα των δυνάμεων.

Συνεπώς ως κύρια κατεύθυνση που πρέπει να αποκτήσουν τα σχήματα για το επόμενο διάστημα είναι η ανασυγκρότηση των συλλόγων, ειδικά σε συλλόγους που δυσκολεύονται να βγάζουν γενικές.

Απαραίτητα βήματα για αυτό είναι: ο εκδημοκρατισμός των δ.σ. με το κάλεσμα κόσμου σε αυτά, ανάρτηση αποφάσεων στο διαδίκτυο, τραπεζάκια του συλλόγου, να παίρνουμε αποφάσεις του συλλόγου για πολιτικές εκδηλώσεις και πολιτιστική δράση που θα παράγει ένα άλλο πρότυπο νέο και θα δίνει διεξόδους μέσα στην κρίση.

Το πιο σημαντικό βήμα στη κατεύθυνση αναζωογόνησης του συλλόγου είναι η ίδια η διεξαγωγή γενικής συνέλευσης να γίνεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Ειδικά σε συλλόγους όπως ο δικός μας χωρίς δηλαδή κινηματικές παραστάσεις , με τις τάσεις υποταγής να κυριαρχούν, θα πρέπει τα καλέσματα για γενικές να είναι προσεχτικά τοποθετημένα και όχι να σέρνουμε το σύλλογο σε σειρά αποτυχημένων συνελεύσεων. Αναγκαία θεωρούμε την αυτοτελή παρέμβαση στο ζήτημα του συλλόγου, με κείμενα όπως τι σημαίνει γενική συνέλευση κλπ

Το πιο βασικό όμως σύντροφοι είναι η διασφάλιση μια υγιούς γενικής συνέλευσης. Ο φοιτητής συμμετέχει  σε μια γενική στο μέτρο που αυτή δεν αποτελεί ιδεολογική διαδικασία διαχωρισμού κεντρικών πολιτικών σχεδίων αλλά όταν αυτή εκπροσωπεί τα συμφέροντα του. Συνεπώς σε κάθε γενική πιστεύουμε ότι πρέπει να φροντίζουμε η διαδικασία αυτή να εστιάζει σε επίδικα και αιχμές πάνω στα υλικά συμφέροντα των φοιτητών τα οποία επικεντρώνονται στη εργασιακή προοπτική τους και τα ισχυρά πτυχία, τη ποιοτική μέριμνα, τους αξιοπρεπείς όρους σπουδών και την ανατροπή της εντατικοποίησης.

Ειδικά σε εποχή που οι παραστάσεις νικών είναι πιο δύσκολες από πότε, πρέπει να είναι πρώτο μέλημα κάθε σχήματος να πετυχαίνει νίκες στο τομέα της πειθάρχησης - εντατικοποίησης σπάζοντας το τσαμπουκά κάθε καθηγητή για κοψίματα κλπ.

Σε σχολές ειδικά όπως η νομική, που η έρευνα είναι περιορισμένη και δεν έχει γίνει δυνατό ν αναπτυχθούν επίσημα και ανοιχτά μορφές μαθητείας ή πρακτικής, μια καθημερινή παρέμβαση  που θα επικεντρώνεται στη διάσταση του άμεσου κέρδους και στην εκμετάλλευση της έρευνας δεν βοηθά στη γείωση της παρέμβασης μας αλλά αυτή πρέπει να επικεντρώνεται στον κατανεμητικό και ιδεολογικό του ρόλο.

Ταυτόχρονα η παρέμβαση δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο σε αυτά, αλλά να αναδεικνύει την ανάγκη σύνδεσης του φοιτητικού κινήματος με το νεολαιίστικο και το μαθητικό, σε μια προοπτική συνολικής ρήξης με την κυρίαρχη πολιτική. Ειδικά για το μαθητικό κίνημα να παίρνουμε αποφάσεις συλλόγων υπέρ των μαθητικών αγώνων και να τις ανοίγουμε ευρύτερα στην προσπάθεια συγκρότησης πανεκπαιδευτικών μετώπων.

Όλα αυτά μπορούν να γίνουν μέσα και από την προσπάθεια καλλιέργειας ενός άλλο προτύπου φοιτητή που θα συγκρούεται μέσα από όλη την κουλτούρα του και τις πρακτικές του με τις κυρίαρχες αξίες της κοινωνίας χτίζοντας μια αριστερή ριζοσπαστική αριστερή ηγεμονία στο σύλλογο. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από το χτίσιμο μαζικών συνδικαλιστών που θα είναι σε συνεχή ζύμωση και ανάδραση με το σύλλογο και δεν θα στέκονται απέναντι στους συμφοιτητές του για να τους αναπαράγουν απλώς αναλύσεις.


Σχετικά με τα σχήματα της ΕΑΑΚ


Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε αρχικά ότι το μόρφωμα των σχημάτων της εαακ αποτελεί το πιο πετυχημένο  πείραμα της εκτός των τειχών αριστεράς στην Ελλάδα αποτελώντας την πρωτοπορία του φοιτητικού κινήματος.

Πρέπει όμως να δούμε όμως ότι μέσα στα χρόνια της κρίσης αυτό που έχει κυριαρχήσει είναι η εσωστρέφεια και η ηττοπάθεια και τα ΕΑΑΚ χρειάζεται να κάνουν προχωρήματα ώστε να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.

Στόχος λοιπόν για κάθε αγωνιστή και σχήμα της ΕΑΑΚ θα πρέπει να είναι μέσα από την καθημερινή πάλη, η συγκρότηση ενός μαζικού και μαχητικού νέου πολιτικού φοιτητικού κινήματος, σε συμπόρευση με το εργατικό-λαϊκό κίνημα  το οποίο ενσωματώνοντας τα προβλήματα και τις ανησυχίες της νεολαίας, θα είναι σε θέση και να τα συνδέει με τους αγώνες όλης της κοινωνίας αλλά και να παράγει μια συνολική αφήγηση δίχως όμως να χάνει το φοιτητικό κίνημα την αυτοτέλεια του ούτε να υιοθετεί αυτούσια το πρόγραμμα των εργαζομένων.

Σε μια τέτοια διαδικασία, η αυτοτέλεια των σχημάτων αποτελεί δομικό στοιχείο. Κάθε σχήμα αποτελεί το κύτταρο το όποιο ανεξάρτητα παράγει την πολιτική του τακτική καθημερινά.. Για να λειτουργεί αυτό, τα σχήματα δεν θα πρέπει απλώς να αναπαράγουν στείρες και χωρίς καμία ανάδραση  κεντρικού πολιτικού  χαρακτήρα γραμμές αλλά αντίθετα να δρουν στο πλαίσιο των αντιθέσεων του φοιτητικού σώματος πιάνοντας το παλμό και οξύνοντας τις αντιθέσεις έχοντας ως στοιχεία του την αντικυβερνητική και αντι-Ε.Ε. κατεύθυνση.

Πρέπει να επισημάνουμε, ότι η παραταξιοποίηση των σχημάτων είναι ένας κίνδυνος που πρέπει να προσέχουμε για μια πετυχημένη παρέμβαση καθώς τα σχήματα εμφανίζονται συχνά ως ένα διακριτό μέρος του συλλόγου. Πρέπει να οριοθετηθούμε από διαδικασίες σχημάτων που θα λειτουργούν ουσιαστικά εκτός φοιτητικού συλλόγου, με σχήματα -  πολιτικά γραφεία να παράγουν σχεδιασμό εκτός των μαζών. Μόνο μέσα από μια σύνδεση κάθε σχήματος με το σύλλογο, το κάλεσμα κάθε αριστερόστροφου φοιτητή σε διαδικασίες και παραγωγή γραμμής και μέσα από την αναζήτηση αιχμών που να πιάνουν τα ερωτήματα του κόσμου θα μπορέσουμε να ξανασυγκροτήσουμε αγωνιστικά μπλοκ και να μαζικοποιήσουμε τα σχήματα.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να δούμε ότι στη συγκυρία αυτή η λειτουργία του μορφώματος πρέπει να αναβαθμιστεί. Δεν γίνεται η παρέμβαση μας να συνέχεται μέσα από μια μεθοδολογία απλής περιγραφής κόμβων αλλά αντίθετα η απάντηση στην συνολική επίθεση που δεχόμαστε περνά μέσα από την βαθύτερη πολιτική ενοποίηση των σχημάτων της ΕΑΑΚ συνολικά.

Αυτή  δεν μπορεί να γίνει μέσα από οργανωτικού τύπου διαδικασίες, που δρουν διαλυτικά αλλά αντίθετα χρειάζεται η κουβέντα στο διήμερο, που αποτελεί το οριζόντιο συντονισμό των σχημάτων, μια αναβάθμιση στους εξής άξονες:

----απόφαση της διεξαγωγής του μέσα από τα σχήματα και τα συντονιστικά και όχι μέσα από τις οργανώσεις αν θέλουμε να είμαστε η εαακ των σχημάτων και όχι των οργανώσεων { μια σημείωση: σχετικά με το περσινό συντονιστικό διαχωριζόμαστε και από μια λογική που θα οδηγούσε σε μη διεξαγωγή διήμερου για 3η χρονιά αλλά και από τον τρόπο που τελικά έγινε το συντονιστικό που εν τέλει δεν προσέφερε τίποτα ουσιαστικό παρά προβληματικές)

---ανάλυση κάθε σχήματος για την κατάσταση στο σύλλογο του συγκεκριμένα με αποτίμηση της παρέμβασης του, των εργαλείων και μεταφορά εμπειριών από τους κοινωνικούς χώρους

---κριτήριο αποτελεσματικότητας των διαφορετικών μεθοδολογιών και αποτίμησης τους, το οποίο είναι αυτό που θα οδηγήσει σε πιο βαθειά ενοποίηση

---παραγωγή  κλαδικών κειμένων και πιο συχνά υλικών μέσα από το συντονιστικά

---τα κείμενα της ΕΑΑΚ, δεν μπορούν να παίρνονται με τον υπάρχον αντιδημοκρατικό τρόπο. Χρειάζεται να δημιουργηθούν επιτροπές κειμένου οι οποίες θα έχουν  ανακλητούς αντιπροσώπους από το κάθε σχήμα και θα μεταφέρουν την τοποθέτησή του σχήματός τους αποφασίζοντας μέσα από σύνθεση.

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΖΕΙ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής το αντιφασιστικό κίνημα βγαίνει ξανά στο δρόμο απαιτώντας να τιμωρηθούν οι χρυσαυγίτες δολοφόνοι για τα εγκλήματά τους και να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων που εξακολουθεί να τους κάνει πλάτες. Η κυβέρνηση της φτώχειας, της ανεργίας, του ρατσισμού και των επιστρατεύσεων που παραπαίει, συνεχίζει την προσπάθεια να βρει στηρίγματα στη Χρυσή Αυγή. Η αδειοδότηση των προφυλακισμένων στελεχών της Χρυσής Αυγής να παρευρεθούν στις ορκωμοσίες των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, τα μπρος πίσω στην κατάθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, η αποφυλάκιση της Σκορδέλη και του Ματθαιόπουλου, αλλά και η προκλητική αθώωση των δολοφόνων της Μανωλάδας είναι δείγματα ότι αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει να στήνει γέφυρες μαζί τους. 

Αυτή η πολιτική είναι που στρώνει το δρόμο στους νεοναζί να ξαναβγάλουν στους δρόμους τα τάγματα εφόδου και να επιτίθενται σε μετανάστες και αντιφασίστες, όπως έγινε με τις επιθέσεις σε βάρος μεταναστών στα Πατήσια και τους Αμπελοκήπους, των δύο ομοφυλόφιλων στο Παγκράτι, τους βανδαλισμούς στο Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά. 

Όσο και αν προσπαθεί η νεοναζιστική συμμορία να φορέσει τον αντισυστημικό μανδύα, είναι πλέον οφθαλμοφανές ότι τα στηρίγματά της βρίσκονται στην κυβέρνηση των Μπαλτάκων και των Τροϊκανών, τους οικονομικούς μεγιστάνες, την προβολή της από μεγαλοδημοσιογράφους και τη συνεργασία της με τους μηχανισμούς της αστυνομίας. Δεν μας ξεγελούν. 

Είναι οι ίδιοι που κερδίζουν από τα μνημόνια, εφοπλιστές, τραπεζίτες, βιομήχανοι τους χρηματοδοτούν για να εξασφαλίζουν όπλα αλλά και γραφεία – ορμητήρια για να σπέρνουν τον τρόμο στις γειτονιές. Είναι το εργαλείο αποπροσανατολισμού για το ποιος φταίει για την φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση που φέρνουν τα Μνημόνια, ρίχνοντας τα βάρη στους μετανάστες. Στόχος τους είναι να χτυπηθεί η εργατική αντίσταση, η αριστερά, η αντιφασιστική πάλη, και όλους όσους παλεύουν για να ανατρέψουν την βάρβαρη επίθεση κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Αυτό το μήνυμα έστειλαν με τις δολοφονικές επιθέσεις στο Πέραμα κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και την οργανωμένη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. 

Η ΧΑ ήταν και παραμένει το μαντρόσκυλο του συστήματος, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες τους να πλασαριστούν ως «αντισυστημικοί», μια εφεδρεία τρομοκράτησης του λαϊκού κινήματος και των αγωνιστών του, και κάθε εργαζόμενου και νέου ανθρώπου που θέλει να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα. Αντιπαλεύουμε τον φασισμό έχοντας ξεκάθαρο μέτωπο ενάντια και στις αιτίες που τον μπολιάζουν στην κοινωνία, τις πολιτικές της ΕΕ και του ΔΝΤ που υπηρετούν πιστά η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Πολιτικές που όχι μόνο εξαθλιώνουν τους πολίτες με τα μνημόνια αλλά σπέρνουν τον ρατσισμό με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επιχειρήσεις του «Ξένιου Δία» και την FRONTEX, που δολοφονούν εν ψυχρώ στη Λαμπεντούζα και στο Φαρμακονήσι και φουσκώνουν τα πανιά της απανταχού ακροδεξιάς. 

Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας από το ναζιστικό ζυγό. Δεν θα αφήσουμε τους απόγονους των γερμανοτσολιάδων και των δοσίλογων που κατέδιδαν και έστελναν στο εκτελεστικό απόσπασμα όσους αντιστέκονταν στην ναζιστική κατοχή, να παριστάνουν τάχα τους «άδικα διωκόμενους πατριώτες». Ειδικά μετά την άνοδο των φασιστών και πανευρωπαϊκά μετά τις εκλογές, οι αγώνες που θα δώσουμε εδώ θα στείλουν ηχηρό μήνυμα σε όλη την Ευρώπη: στους φασίστες ότι δεν θα τους περάσει έτσι εύκολα και θα τους ξαναστείλουμε στις τρύπες τους, αλλά και σε όλο τον κόσμο που παλεύει ενάντια στο φασισμό και τις πολιτικές της φτώχειας και του ρατσισμού ότι μπορούμε να αγωνιζόμαστε και μπορούμε να νικάμε! 

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 18/9,
18:00 στην Κεντρική Πλατεία Κομοτηνής

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΡΜΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

ΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΡΜΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
μια πληρωμένη απάντηση στην ΑΡΕΝ

Το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο δέχεται αυτό το διάστημα μία τεράστια επίθεση: δεκάδες χιλιάδες διαγραφές φοιτητών που μόνοι τους και με κόπο κέρδισαν το δικαίωμά τους στις σπουδές (και που στην τελική σε τίποτα δεν κοστίζουν...) με σκοπό να εμπεδωθεί ένα κλίμα εκφοβισμού του φοιτητόκοσμου εξοικειώνοντάς τον με μία λογική ατομικής επιβίωσης απέναντι σε έναν βούρδουλα που λέγεται “παίρνεις πτυχίο στα ν+2 έτη σπουδών ή διαγράφεσαι”. Κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ και αφεντικά για άλλη μια φορά αποφασίζουν ότι όποιος δεν χωράει στα σχέδια τους είναι αναλώσιμος που μπορεί να πεταχτεί στην άκρη, όπως συστηματικά επιβάλλουν τόσο καιρό με απολύσεις, συγχωνεύσεις, διαθεσιμότητες και μια σειρά αντεργατικών και αντι-εκπαιδευτικών μέτρων που δεν έχουν τελειωμό. Θέλουν ανθρωπάρια φοβισμένα και εξατομικευμένα για να δουλεύουν κάτω από τους χειρότερους όρους μπας και ξεβαλτώσουν από την βαθιά κρίση τους, μήπως και καταφέρουν να επιπλεύσουν μέσα σε ένα σάπιο σύστημα που βουλιάζει. Το σχήμα της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ από την πρώτη στιγμή καλεί τους συμφοιτητές μας να τους “χαλάσουμε την σούπα” με όπλο τις μαζικές συλλογικές και κινηματικές διαδικασίες των Φοιτητικών Συλλόγων και με στόχευση την ανατροπή της επίθεσης, για να ανοίξουμε ένα γύρο αντεπίθεσης και να επιβάλλουμε ένα πανεπιστήμιο και μια κοινωνία στο ύψος των αναγκών μας!

Όπως είναι λογικό, οι παρατάξεις της συγκυβέρνησης στα πανεπιστήμια, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ βρίσκονται σταθερά και υπεύθυνα απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια συλλογικών και κινηματικών διαδικασιών στα πανεπιστήμια, βρίσκονται σταθερά απέναντι σε κάθε προσπάθεια ριζοσπαστικοποίησης των φοιτητών. Γι'αυτό μπλοκάρουν τις προσπάθειες σύγκλισης Γενικής Συνέλευσης και κάθε κινητοποίησης του Συλλόγου. Γι'αυτό είναι υπέρ της κατάργησης του ασύλου, των μπάτσων στις σχολές, την εξουδετέρωση και την γραφειοκρατικοποίηση των φοιτητικών συλλόγων. Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα βρίσκουν έναν ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο της ΑΡΕΝ. Τελευταίο δείγμα γραφής της ΑΡιστερής ΕΝότητας (...όνομα και πράμα) είναι μια ανυπόφορα δασκαλίστικη ανακοίνωση [https://www.facebook.com/arenkom/posts/664822783625668] που κατηγορεί την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ οτι “καπηλεύεται” τον ΣΦ και παίζει ένα “παιχνίδι εντυπώσεων” και “πυροτεχνημάτων” που “βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση της αναζωπύρωσης του συλλόγου” (sic!). Το έγκλημά μας; Ότι καλούμε σε πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης ώστε να βάλουμε άμεσο μπλόκο στο μέτρο των διαγραφών των συμφοιτητών μας, την στιγμή που το ΔΣ με κύρια ευθύνη των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ (αλλά και του ΜΑΣ που πρότεινε ΓΣ ...για τα τέλη του μήνα!) αρνείται να το κάνει και όποια κωλυσιεργία κινδυνεύει να αποβεί μοιραία.

Όσο και να ψάξαμε στο κείμενό της ΑΡΕΝ όμως, παρά τις πομπώδεις εξαγγελίες για το “πώς θα συμβάλλει κανείς σε έναν θερμό Σεπτέμβρη” για να ανταπεξέλθει στην “κρισιμότητα της κατάστασης και την αναγκαιότητα αναζωπύρωσης του συλλόγου απέναντι στο μέτρο των διαγραφών”, δεν μπορέσαμε να βρούμε καμία αντι-πρόταση! Τουλάχιστον το ΜΑΣ πρότεινε ΓΣ μέσα στον μήνα του Σεπτέμβρη, ενώ η ΑΡΕΝ μετά την άρνηση του ΔΣ το μόνο που βρήκε να κάνει είναι να καταγγείλει την ΕΑΑΚ, ενώ όσον αφορά στον “θερμό Σεπτέμβρη”, αυτός μάλλον παραπέμπεται στις καλένδες!!! Για να δικαιολογήσει την στάση της, η ΑΡΕΝ προβάλλει το επιχείρημα ότι “δεν έχει προηγηθεί καμια πολιτική ζύμωση και δράση αναφορικά με το ζήτημα των διαγραφών” και ότι “η ΓΣ συγκαλείται με συγκεκριμένους τρόπους (διεξαγωγή και υπερψήφιση πρότασης στο ΔΣ ή συλλογή υπογραφών ισάριθμων με την απαρτία) έτσι ώστε να αποφεύγονται αυθαίρετα καλέσματα και να εκφράζεται είτε η γνώμη του ΔΣ είτε των υπογραφόντων φοιτητών”, ενώ ταυτόχρονα νουθετεί την αριστερά με πρετεντερική ορολογία και λογική να μην παίζει τον “καθοδηγητή”(sic) στο πανεπιστήμιο και τον “ήρωα” γιατί οι φοιτητές “από τα κάτω” και με την “δικιά τους βούληση” μπορούν να κινητοποιηθούν ως φοιτητικός σύλλογος.

Καταρχάς να απονείμουμε το χρυσό μετάλλιο αυτοακύρωσης και αντίφασης τουλάχιστον για φέτος (γιατί αποκλείεται αυτό το ρεκόρ να ξεπεραστεί αρκετά σύντομα...) στην ΑΡΕΝ. Τα σημεία που φάσκει και αντιφάσκει με τον λόγο, αλλά και τις πρακτικές της είναι αμέτρητα:
  • Από την μία αγχώνεται για το πως θα κάνουμε έναν θερμό κινηματικό σεπτέμβρη και από την άλλη δεν προτείνει τίποτα συγκεκριμένο!
  • Από την μία επικαλείται την τυπική νομιμότητα και από την άλλη έχει συμμετάσχει σε ΓΣ μετά από συλλογή υπογραφών που ΔΕΝ έχουν επικυρωθεί από το ΔΣ, λόγω άρνησης της ΔΑΠ-ΠΑΣΠ να τις αναγνωρίσουν. Έχει συμμετάσχει δηλαδή σε ΓΣ που νομιμοποιήθηκε de facto από την απαρτία των φοιτητών!
  • Από την μία υποστηρίζει ότι οι φοιτητές μόνοι τους και “από τα κάτω” θα κινητοποιήσουν τον Σύλλογο και από την άλλη εξαρτεί την διεξαγωγή της ΓΣ από την γνώμη του ΔΣ (...γνωστού οργάνου των από κάτω)!
  • Από την μία καταγγέλει την προσπάθεια αφαίρεσης της πολιτικής δράσης στα πανεπιστήμια μέσω του μέτρου των διαγραφών και από την άλλη ισχυρίζεται ότι δεν χρειάζεται η αριστερά να παίρνει πολιτικές πρωτοβουλίες μιας και όλα θα τα κάνουν οι “από κάτω” (λες και οι αριστεροί φοιτητές δεν ανήκουν στους “από κάτω”...)
  • Από την μία μιλάει για την ανάγκη να μην υποκαθιστά η αριστερά ως “ήρωας” την μαζική δράση και από την άλλη η δράση της εξαντλείται στο να καλεί ακτιβισμούς ως ΑΡΕΝ, έξω από τις διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου. Και μετά έχει και το θράσος να μιλάει και για “πυροτεχνήματα”!
  • Από την μία τονίζει την “ανάγκη πολιτικής ζύμωσης” στον σύλλογο και από την άλλη λέει ότι η αριστερά στο πανεπιστήμιο δεν πρέπει να “παίζει τον καθοδηγητή” και άλλα τέτοια ωραία ιδεολογήματα που στόχο έχουν να φιμώσουν την αριστερά και την ριζοσπαστικοποίηση του κίνηματος.
  • Από την μία μιλάει για “παιχνίδι εντυπωσιασμού” και από την άλλη το μοναδικό της μέλημα το τελευταίο διάστημα είναι οι παραταξιακοί ακτιβισμοί και οι πομπώδεις καταγγελίες στην ΕΑΑΚ!

Όσον αφορά το κατά πόσο έχει “ζυμωθεί” το ζήτημα των διαγραφών (και όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης) όπως και αυτό της αναγκαιότητας δραστηριοποίησης του Συλλόγου και προσπάθειας για μαζικές, ζωντανές και δημοκρατικές Γενικές Συνελεύσεις από το σχήμα της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ, δεν θα μπούμε στον κόπο να απαντήσουμε εκτενώς. Προτείνουμε μονάχα στους συναγωνιστές της ΑΡΕΝ να πατάνε λίγο πιο συχνά στην σχολή, για να έχουν έστω και μια αμυδρή εικόνα της δράσης μας, της παρέμβασής μας και των πολιτικών μας προτάσεων στο σύλλογο. Αν για οποιοδήποτε λόγο τους είναι δύσκολο, υπάρχουν τα περισσότερα κείμενά μας ανεβασμένα και στο διαδίκτυο, όπου μια πρόχειρη ματιά των κειμένων μόνο της τελευταίας χρονιάς (από τον αντι-οδηγό που μοιράστηκε στις αρχές μέχρι και τη μπροσούρα που μοιράστηκε στις φοιτητικές εκλογές) θα τους κατατοπίσει επαρκώς.

Σε κάθε περίπτωση προκύπτουν τα ερωτήματα:
  • πως γίνεται ένα σχήμα της αριστεράς να φτάνει στο σημείο να επικαλείται την τυπική νομιμότητα (γνωρίζοντας από πρώτο χέρι πως σε περίπτωση που υπάρχει απαρτία, μια συνέλευση είναι de facto νομιμοποιημένη από τους ίδιους τους φοιτητές), όταν ένα τόσο καταστροφικό μέτρο βρίσκεται προ των πυλών;
  • Πως γίνεται να διαχωρίζει κανείς σε “αυθαίρετα” και μη καλέσματα σε Γενική Συνέλευση; Ποιος έχει σύμφωνα με την ΑΡΕΝ την δικαιοδοσία να καλεί σε ΓΣ (πέρα από το ΔΣ που ρητά αναφέρει);
  • Αν κάποιοι ανένταχτοι φοιτητές καλέσουν τον σύλλογο να συνεδριάσει, η ΑΡΕΝ θα βγάλει ανακοίνωση να τους καταγγείλει ως αυθαίρετους και καπελωτές;
  • Πως γίνεται αριστερό σχήμα να κάνει διάκριση ανάμεσα στα μέλη ενός αριστερού σχήματος και στους “φοιτητές” εν γένει, λες και οι αριστεροί δεν είναι και αυτοί φοιτητές, αλλά κάτι εξωγήινοι που έχουν έρθει στην σχολή για να επιβάλλουν τα περίεργα σχέδιά τους, όπως θα ήθελε η ΔΑΠ να πιστεύουμε;
  • Η συλλογή υπογραφών από ένα σχήμα είναι τελικά και αυτή αυθαίρετη κίνηση καπελώματος, αφού δεν προκύπτει “από τους φοιτητές”, αλλά από τα περίεργα πλάσματα που λέγονται μέλη ενός αριστερού σχήματος στην σχολή;
  • Πως γίνεται να αντιπαραβάλλει τον ρόλο της αριστεράς με τον ρόλο των “από κάτω”; Οι αριστεροί δεν ανήκουν στους από κάτω; Η ΑΡΕΝ σαν (εξ'αρχής αυτοπροσδιοριζόμενη) αριστερά είναι δηλαδή συνειδητά με τους “από πάνω”; Η πρόταση πλαισίων απόφασης από την ΑΡΕΝ στις Γενικές Συνελεύσεις αποτελεί καπέλωμα των “από κάτω” και προσπάθεια “φωτεινής καθοδήγησης” του Συλλόγου; Γιατί η ΑΡΕΝ δεν έχει αυτοδιαλυθεί ακόμα μέσα στο ΣΦ;
  • Γιατί καθίσταται κατά την ΑΡΕΝ δυνατή η “παρέκκλιση” από την τυπική νομιμότητα μόνο σε περιόδους “αναβρασμού”, αλλά στις άλλες οφείλουμε να τους “ταράζουμε στην νομιμότητα” (όπως θα έλεγε και ο Παπαδημούλης, ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ;)
  • Γιατί η ΑΡΕΝ μιλάει συγκεκριμένα μονάχα για την “αριστερά στο πανεπιστήμιο”; Μήπως επιτρέπεται η αριστερά να το παίζει “ήρωας” κάπου “εκτός πανεπιστημίου”; Θα μπορούσε πχ αυτό το “κάπου εκτός πανεπιστημίου” να είναι η κοινωνία και αυτός ο “ήρωας” μια κυβέρνηση της αριστεράς, που έρχεται να μας σώσει από το “κινηματικό αδιέξοδο”;

Το κλειδί στην στάση της ΑΡΕΝ έγκειται στην συνολικότερη διαχειριστική λογική που την διαποτίζει και στον οργανικό δεσμό της με τον ΣΥΡΙΖΑ, που γίνεται κόμμα εξουσίας. Έχοντας σαν ανάλυση ότι το φοιτητικό κίνημα, όπως και το εργατικό συνολικότερα, δεν μπορεί να επιβάλλει νίκες και να χαράξει πάνω στις δικές του δυνάμεις και πραγματικά από τα κάτω έναν άλλο δρόμο για την κοινωνία και το πανεπιστήμιο, προσπαθεί να στομώσει την ριζοσπαστικότητά του, τις αιχμηρά πολιτικές πρακτικές, μορφές πάλης και διεκδικήσεις του, την αυτοτελή ανάπτυξη και κλιμάκωσή του. Ακολουθεί πιστά την κομματική γραμμή που θέλει το κίνημα να μην ξεπερνάει το “ταβάνι” της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή: “γενικόλογο όχι στα μέτρα – καμία συγκεκριμένη θετική πρόταση στο ύψος των αναγκών μας – να πέσει η κυβέρνηση από μόνη της, ταράζοντάς την στην νομιμότητα (προσεχώς με τα κοινοβουλευτικά παζάρια για τον πρόεδρο της δημοκρατίας κατά την άνοιξη) – να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση”, χωρίς να προτείνει επιθετικές διεκδικήσεις και μαχητικό κίνημα, μην τυχόν και τρομάξουν οι αξιότιμοι συνομιλητές στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων, οι ζαπατιστικές κοινότητες του Αγίου Όρους ή η παρεξηγημένη και παραστρατημένη Ευρωπαϊκή Ένωση (που μπορεί να γίνει και των λαών κάποια στιγμή...)

Ως ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ πιστεύουμε ότι ως φοιτητές και αυριανοί (ή και ταυτόχρονα) εργαζόμενοι οφείλουμε να ξεπεράσουμε αυτές τις ηττοπαθείς, συμβιβασμένες και αδιέξοδες λογικές που οδηγούν μακριά από τις ελπίδες και τις δεκδικήσεις μας. Οφείλουμε να πορευτούμε συλλογικά, μαζικά και κινηματικά τον δρόμο του αγώνα και των ριζοσπαστικών πρακτικών και διεκδικήσεων, να οργανώσουμε από τα κάτω την αντεπίθεση μας και να συντονιστούμε με όλα τα κομμάτια του πανεπιστημίου και της κοινωνίας που βρίσκονται ήδη στον αγώνα ή/και πλήττονται από τις επιθέσεις κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και αφεντικών. Έχουμε την δύναμη να τους ανατρέψουμε και να χτίσουμε ένα μέλλον στο ύψος των ονείρων μας και θα αγωνιστούμε μέχρι την νίκη!

ΚΑΝΕΝΑΣ-ΜΙΑ ΦΟΙΤΗΤΗΣ-ΤΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ!
ΜΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑ!

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Κάλεσμα της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ - ΕΑΑΚ σε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου για το μπλοκάρισμα των διαγραφών !!

Σε λίγες μέρες το κομμάτι του νόμου Διαμαντοπούλου που αφορά τις διαγραφές των λιμναζόντων φοιτητών υλοποιείται με την αυτοδίκαιη διαγραφή των ‘’αιωνίων΄΄ από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Την Τετάρτη ψηφίστηκε στη Βουλή και η τροπολογία που αφήνει ένα περιθώριο δυο ακόμα εξεταστικών σε όσους λιμνάζοντες συμμετείχαν στις εξεταστικές τα δυο τελευταία χρόνια. Όμως είναι ξεκάθαρο ότι αυτό ήταν ένας ελιγμός της κυβέρνησης για να αποφύγει τις αντιδράσεις του φοιτητικού κινήματος. Αν πραγματοποιηθούν διαγραφές θα έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και στην συνέχεια θα έρθουν και οι υπόλοιπες στα 2ν και τα ν+2 έτη. 

Με αυτά τα δεδομένα, καλέσαμε Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των Φοιτητών της Νομικής την Τρίτη με σκοπό να οριστεί Γενική Συνέλευση (ΓΣ) ώστε ο Σύλλογος να πάρει αγωνιστική απόφαση και να μπλοκάρει στην πράξη τις διαγραφές. Η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ ως πιστά τσιράκια της κυβέρνησης και βάζοντας πλάτες για να εφαρμοστεί το μέτρο ψηφισαν η μεν κατά και η δε λευκο στο ψήφισμα της ΕΑΑΚ που αφορούσε την καταδίκη των διαγραφών και καταψήφισαν επίσης την πρόταση της ΕΑΑΚ για την διεξαγωγη ΓΣ. Το ΜΑΣ καταψήφισε επίσης την πρόταση για ΓΣ λέγοντας ότι δεν έχει διασφαλιστεί η ύπαρξη διαθέσιμου αμφιθεάτρου για την πραγματοποίηση της, και πρότεινε ΓΣ για τις 20 του μηνός (!!!).

Αφού εξασφαλίσαμε την διαθεσιμότητα του αμφιθεάτρου σε ημερομηνία και ώρα που δεν δίνει μάθημα κανένα έτος της σχολής,  καλέσαμε εκ νέου ΔΣ στο οποίο όμως η ΔΑΠ έβαλε κώλυμα. Θεωρούμε λοιπόν ότι σε μια τέτοια κρίσιμη συγκυρία δεν μας παίρνει να χρονοτριβούμε και να περιμένουμε πότε θα εμφανιστεί η ΔΑΠ στο ΔΣ για να καταψηφισει κιολας την προταση για ΓΣ ή να περιμένουμε μέχρι τις 20 του μήνα όπου θα είναι πολύ αργά για να δράσουμε καθώς το μέτρο θα έχει υλοποιηθεί. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε κανέναν να μπλοκάρει την λειτουργία του συλλόγου! Γι' αυτούς τους λόγους καλούμε σε ΓΣ χωρίς την απόφαση του ΔΣ.  Εξάλλου σε κάθε περίπτωση αν οι ίδιοι οι φοιτητές εμφανιστούν με σκοπό να κάνει συνέλευση ο σύλλογος και υπάρχει η προβλεπόμενη απαρτία, κανένας φοιτητοπατέρας δεν έχει το δικαίωμα να τους εμποδίσει. Ειδικά αν παίζεται το μέλλον μας κορώνα γράμματα

Όλοι στη ΓΣ του ΣΦ Νομικής την Τετάρτη στις 5μμ στο αμφιθέατρο της παλιάς Νομικής!! 

Κανένας συμφοιτητής μας δεν θα διαγραφεί! Να πάρουμε αγωνιστική απόφαση και να εμποδίσουμε τις διαγραφες στην πράξη!

* Αν εν τέλει λόγω της εξεταστικής δεν συγεκντρωθεί η απαιτούμενη απαρτία, προτείνουμε να γίνει συζήτηση για το πως μπορούμε να μπλοκάρουμε τις διαγραφές και να προβούμε πάραυτα σε κινητοποιήσεις, ενημερώνοντας παράλληλα τους συναδέλφους μας ώστε να διεξαχθεί ΓΣ όσο υπάρχει χρόνος !

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Ανδρέα Λοβέρδο, άκου το καλά ! Οι διαγραφές σου θα μείνουν στα χαρτιά !



Λιγότερο από μία εβδομάδα απομένει έως ότου υλοποιηθούν οι διαγραφές των «αιωνίων» φοιτητών οι οποίες προβλέπονται στο νόμο Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου. Ένα μέτρο που στοχεύει αφενός στο να οδηγήσει τους φοιτητές να μην έχουν καμία άλλη ασχολία πέρα από το διάβασμα και να μην αντιδρούν στις βάρβαρες πολιτικές που μας επιβάλλονται, και αφετέρου να ευθυγραμμιστεί η λειτουργία του πανεπιστήμιου με τις ανάγκες των επιχειρήσεων και τις απαιτήσεις των διεθνών οίκων αξιολόγησης.

Παρ’ όλα αυτά στις 26 του μηνός ψηφίζεται στη Βουλή τροπολογία σύμφωνα με την οποία όσοι από τους «λιμνάζοντες» φοιτητές συμμετείχαν στις εξεταστικές τα δύο τελευταία έτη θα μπορούν να συμμετέχουν στις 2 επόμενες εξεταστικές, δηλαδή, του Σεπτεμβρίου και του Φλεβάρη. Πρακτικά, από τους 180.000 που επρόκειτο να διαγραφούν ενδέχεται ν «διασωθούν» μόλις οι 10.000.  Αυτή η «παραχώρηση» εκ μέρους του Υπουργείου δεν έγινε λόγω της κατανόησης που τρέφει σε όσους θέλουν να τελειώσουν τις σπουδές τους. Αντίθετα, θέλησαν να αποτρέψουν τις κινητοποιήσεις των φοιτητών που θα είχαν να αντιμετωπίσουν με το να τους οδηγήσουν σε αδιάκοπο διάβασμα για να καταφέρουν να πάρουν πτυχίο την ύστατη στιγμή. Βέβαια θα πρέπει να μας προβληματίσουν και οι δηλώσεις του υπουργού παιδείας ότι μόνο εάν εφαρμοστούν οι οργανισμοί των ιδρυμάτων θα μπορεί να τροποποιηθεί το πλαίσιο των διαγραφών. Δεν είναι τυχαίο ότι η προθεσμία εφαρμογής τους είναι ο Νοέμβριος του 2014,  λίγος μόλις καιρός δηλαδή πριν από την τελευταία εξεταστική-προθεσμία των αιώνιων φοιτητών. Το υπουργείο δηλαδή στοχεύει στο να πιέσουν οι φοιτητές για την εφαρμογή των οργανισμών, κάτι που μόνο το επιθυμητό γι’ αυτούς αποτέλεσμα δεν θα φέρει.

Οι οργανισμοί δεν πρόκειται να είναι αυτοί που θα διασφαλίσουν την μη διαγραφή των φοιτητών. Χαρακτηριστικά το προσχέδιο του οργανισμού του ΑΠΘ θέτει προϋπόθεση για τη μη διαγραφή τους να χρωστούν λιγότερο από το 20 % των μαθημάτων της σχολής. Είναι αντιθέτως οι οργανισμοί αυτοί που προσπαθούν να περάσουν τις πιο αντιδραστικές τομές νομοσχεδίων και μη που δεν μπόρεσαν να περάσουν παλιότερες κυβερνήσεις κάτω από τη πίεση του φοιτητικού κινήματος. Οι οργανισμοί είναι αυτοί που έρχονται να επισπεύσουν την επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, είναι αυτοί που έρχονται να διαμορφώσουν καινούργιες και σαφώς χειρότερες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους εντός του, είναι αυτοί που ήδη απ’ το προσχέδιο τους ορίζουν κατακερματισμό των γνωστικών αντικειμένων, σπάσιμο των πτυχίων και δημιουργία ατομικών προγραμμάτων σπουδών με αλυσίδες μαθημάτων και πιστωτικές μονάδες, εισαγωγή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, πειθαρχικά για κάθε «παρακώληση της ακαδημαϊκής λειτουργίας» και άλλα πολλά.  

Είναι οι οργανισμοί που μετατρέπουν το πανεπιστήμιο σε πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου ξεπουλώντας έρευνα, προσωπικό, εξοπλισμό και επώνυμες έδρες σε εταιρίες. Είναι οι οργανισμοί που επιβάλλουν μια σειρά από ταξικά φίλτρα στα ιδρύματα προκειμένου να παράγεται εκείνος ο ευέλικτος αυριανός εργαζόμενος των πολλαπλών βαθμίδων και δεξιοτήτων που θα στελεχώνει την παραγωγή με βάση τις ανάγκες της αγοράς και του κέρδους μεγάλων πολυεθνικών εταιριών. Πειθήνιος, υποταγμένος, με εκείνες τις γνώσεις που θα τον καθιστούν χρήσιμο, χωρίς καμία εποπτεία επί του αντικειμένου του και χωρίς κανένα συλλογικό δικαίωμα. Αυτά οι ταξικοί φραγμοί ξεκινούν ήδη από το σχολείο και πετούν, όπως και οι διαγραφές χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ωθούν όλο και περισσότερους νέους στην ιδιωτική εκπαίδευση ή στα προγράμματα μαθητείας, δηλαδή τζάμπα εργασίας για ένα πιστοποιητικό κουρελόχαρτο.

Είναι ο νέος μοχλός για τη πλήρη εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου- Αρβανιτόπουλου και των κατευθύνσεων της ΕΕ και της Μπολόνια για τα πανεπιστήμια. Μπροστά στα μάτια μας χτίζεται το πανεπιστήμιο του μνημονίου, που θα προετοιμάζει τους φοιτητές να γίνονται έρμαια των αυριανών εργοδοτών τους, που θα μας αναγκάζει να πληρώνουμε για τις σπουδές μας, που θα λειτουργεί με εργολαβίες και εργασιακές σχέσεις μεσαίωνα, που δεν θα έχει ίχνος δημοκρατίας στο εσωτερικό του.

Απέναντι σε όλα αυτά εμείς πρέπει να πάρουμε θέση και να μην αφήσουμε καμιά διαγραφή να περάσει. Δεν θα γίνουμε ο υποταγμένος φοιτητής που θέλουν να τρέχει και να μην φτάνει. Και κυρίως να μην αντιδρά στην διάλυση του πανεπιστημίου και της ζωής του για να σώσει την πάρτη του.

Μπλοκάρουμε στην πράξη τις διαγραφές καταλαμβάνοντας την γραμματεία της σχολής ώστε να μην εκδοθούν οι προβλεπόμενες διοικητικές πράξεις που χρειάζονται πριν τις διαγραφές. Κλιμακώνουμε τον αγώνα με Γενική Συνέλευση του συλλόγου ώστε να πάρουμε μαζικές αποφάσεις. Ερχόμαστε σε συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και τον σύλλογο των διοικητικών στο πανεπιστήμιο για την δημιουργία ενός πραγματικά μαζικού πανεκπαιδευτικού μετώπου στην πόλη που θα σταματήσει το ξεπούλημα της δημόσιας δωρεάν παιδείας.


ΥΓ : Την Παρασκευή το πρωί θα είναι στην πόλη ο υπουργός παιδείας, ο Ανδρέας Λοβέρδος, (αυτός ο προοδευτικός άνθρωπος που διαπόμπευε στα κανάλια οροθετικές γυναίκες) και θα συναντηθεί με τον νέο πρύτανη τον Γ. Καραμπίνη (μέχρι πρότινος μέλος του Συμβουλίου του ιδρύματος και παλιός αντιπρύτανης με μηνύσεις κατά φοιτητών στο ενεργητικό του). Οφείλουμε να είμαστε εκεί για να τους χαλάσουμε αυτό το ευχάριστο κλίμα συναίνεσης και ομοψυχίας. Να καταλάβει ο κύριος υπουργός ότι απέναντι στα σχέδια του θα βρει ένα φοιτητικό κίνημα δυνατό, μαζικό, ενωτικό και έτοιμο να του τα χαλάσει !

ΌΛΟΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΙΣ 9 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ !

Τους αιώνιους δεν διώχνετε με νόμους,
ή μια ζωή στις άιθουσες ή μια ζωή στους δρόμους !

Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

ΚΑΜΙΑ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ, ΝΟΜΟΣ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΙΤΗΤΗ !



Φέτος για πρώτη φορά μπαίνει σε εφαρμογή ο νόμος Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου σε ό, τι αφορά στις διαγραφές φοιτητών. Συγκεκριμένα, το υπουργείο έχει εξαγγείλει 180.000 διαγραφές φοιτητών οι οποίες πρέπει να ολοκληρωθούν fast track, μέχρι το τέλος της ακαδημαϊκής χρονιάς, δηλαδή στις 31 Αυγούστου.
Όσοι συμφοιτητές μας εγράφησαν σε 4ετείς σχολές έως το ακαδημαϊκό έτος 2003 – 2004 πρέπει να διαγραφούν φέτος ενώ για τις 5ετείς σχολές εφαρμόζεται για όσους εγράφησαν από το 2001 – 2002. Το μέτρο αυτό αποτελεί την πρώτη εφαρμογή των διαγραφών, οι οποίες δεν θα περιοριστούν στους περιβόητους «αιώνιους». Συγκεκριμένα, όσοι φοιτητές εγράφησαν στη σχολή τους  από το 2011 και μετά διαγράφονται μόλις στα ν+2 χρόνια ενώ οι υπόλοιποι στα 2ν (όπου ν=4 ή 5 ανάλογα με τη σχολή).

Η στάση των καθηγητών και του υπουργείου – η σχέση με τους Οργανισμούς

Οι Σύγκλητοι των πανεπιστήμιων και τα θεσμικά όργανα περιορίζονται μέχρι στιγμής σε στείρα νομικά επιχειρήματα γύρω από τις διαγραφές,  συνδέοντας τες με τους υπό ψήφιση νέους Οργανισμούς και Εσωτερικούς Κανονισμούς των ιδρυμάτων (πρόκειται στην ουσία για το μοντέλο που ευθυγραμμίζει τα ιδρύματα στις επιταγές του νόμου εισάγοντας ολοκληρωτικά το επιχειρηματικό μοντέλο λειτουργίας). Το υπουργείο με το πρόσχημα της μη συγκρότησης των οργανισμών εμμένει για οριζόντιες διαγραφές στο τέλος του μήνα. Με την συγκρότηση των οργανισμών συνδέει επίσης ενδεχόμενη επαναφορά διοικητικών που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Στην πράξη το υπουργείο αφού τα βρήκε σκούρα πέρσι με την στάση των φοιτητών στην απεργία των διοικητικών στο ΕΚΠΑ και στο ΕΜΠ, προσπαθεί να στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου ελπίζοντας σ' ενδεχόμενη αντίδραση υπαλλήλων και φοιτητών ενάντια στις προσπάθειες του φοιτητικού κινήματος να εμποδίσει την συγκρότηση των οργανισμών. Μας λένε δηλαδή ν' αποδεχτούμε το πακέτο που θα μας φέρει πιστωτικές μονάδες, διάλυση πτυχίων, επώνυμες έδρες αν θέλουμε να μας λυπηθούν μπας και γλυτώσουν κάποιοι από την διαγραφή ή την διαθεσιμότητα.

Πως προέκυψαν οι διαγραφές ;

Φυσικά οι διαγραφές δεν ήρθαν από το πουθενά. Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ  με τις ευλογίες της ΕΕ συνεχίζει την προσπάθεια εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης στα πανεπιστήμια. Οι διαγραφές είναι ένα απαραίτητο βήμα του πανεπιστημίου που πάνε να φτιάξουν. Ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί όπως και μια επιχείρηση . Με γνώμονα το κέρδος και όχι τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας. Προετοιμάζοντας παράλληλα και το ιδεολογικό μοντέλο του αυριανού πειθήνιου εργαζόμενου.
Γι' αυτό και τους πειράζουν οι λεγόμενοι αιώνιοι που στην πράξη δεν κοστίζουν στο κράτος παρά την κόλλα που δίνουν εξετάσεις.

Όπως παραδέχεται ο απερχόμενος πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος η διαγραφή των “λιμναζόντων” θα βελτιώσει πλασματικά κάποιους δείκτες που έχουν να κάνουν με την αξιολόγηση των ελληνικών πανεπιστημίων σε διεθνείς λίστες. Ορισμένοι από αυτούς είναι η αναλογία φοιτητών προς διδάσκοντες ή τα κονδύλια προς τον αριθμό των φοιτητών. Έτσι η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυρίζεται πως παρά τις τεράστιες περικοπές (40 % του προϋπολογισμού στο ΔΠΘ) η κατάσταση βελτιώνεται. Σε κάθε περίπτωση όμως ο ανταγωνισμός των πανεπιστημίων για το ποιό είναι περισσότερο ανταποδοτικό δεν έχει καμία σχέση με το ποιο ικανοποιεί καλύτερα τις ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας αλλά με το ποιο είναι σε θέση να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους επιχειρηματίες (βλ πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας όπου η ΔΕΗ μέσα από επώνυμες έδρες έχει βάλει 3 μαθήματα)

Σε αυτό το πανεπιστήμιο που φτιάχνουν μέρα με την μέρα, όποιος δεν συμμορφώνεται στο πρόγραμμα σπουδών, στις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις, στις φαστ τρακ εξεταστικές, θα διαγράφεται! Όποιος σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται για τις ανάγκες του, θα καταστέλλεται με την απειλή της διαγραφής. Είναι ξεκάθαρο επίσης ότι μέσω των διαγραφών, προσπαθούν να χτυπήσουν παράλληλα το φοιτητικό κίνημα το οποίο έχει βγει με μαχητικούς και ανατρεπτικούς αγώνες διαρκείας, σε κάθε φάση της επίθεσης (βλ. Σχέδιο Αθηνά) , για να χαλάσει τα σχέδιά τους. Στόχος της κυβέρνησης είναι να περάσει το κλίμα μιας τύπου “εργοδοτικής τρομοκρατίας”, που μαθαίνει στο σημερινό φοιτητή και αυριανό εργαζόμενο ότι στο Πανεπιστήμιο Α.Ε. δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για συλλογικές διαδικασίες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στα επιχειρηματικά τους σχεδία.

Θέλουν τη δημιουργία ενός αποφοίτου που δεν θα έχει παραστάσεις συλλογικής διεκδίκησης, που έχει μάθει να ζει συνεχώς υπό την απειλή των deadline, της διαγραφής, των απολύσεων.
Απέναντι σε αυτά, μας έχουν ήδη απαντήσει τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ : «Μα δεν υπάρχει πρόβλημα που σπουδάζει κάποιος 7 και οχτώ χρόνια;».

Για μας, πρόβλημα υπάρχει όταν η πλειοψηφία των φοιτητών εργάζεται και οι σπουδές μας διαρκώς εντατικοποιούνται.
Πρόβλημα υπάρχει όταν αυξάνονται τα μαθήματα σε όλες τις σχολές με υποχρεωτικές παρουσίες και με το παραμικρό χάνεις το δικαίωμα να εξεταστείς.
Πρόβλημα υπάρχει όταν είναι μαρτύριο για οικογένειες από την επαρχία να στείλουν τα παιδιά τους στην Αθήνα , ή οπουδήποτε αλλού.
Πρόβλημα υπάρχει όταν ποινικοποιείται ο ελεύθερος χρόνος και θεωρείται «τεμπελιά» να έχουμε ασχολίες πέρα από το διάβασμα.

Αυτή είναι η κατάσταση που δείχνει ότι το πραγματικό πρόβλημα για την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ είναι ότι δεν παρατάμε τις σχολές μας, ότι δεν παίρνουμε πτυχίο στα 3 ή στα δύο χρόνια, ότι δεν πηγαίνουμε ακόμα πιο πολλοί στα ιδιωτικά ΙΕΚ. Αποδεικνύεται ότι ο αγώνας ενάντια στις διαγραφές δεν αφορά απλά τους συναδέλφους μας από μεγαλύτερα έτη αλλά είναι υπόθεση όλων όσων δυσκολεύονται να σπουδάσουν, είναι θέμα της πλειοψηφίας μέσα στις σχολές που έχει ανάγκη δωρεάν σπουδές για όλους.

Σε όλο αυτό το κλίμα της εντατικοποίησης των σπουδών μας, η δική μας η σχολή προφανώς δεν θα μείνει ανέπαφη. Ήδη το παρατηρούμε με τα μαζικά κοψίματα, τα "χρυσά τσεκούρια" στην Ανακριτική (από τους 150 εξεταζόμενους περάστηκαν μόλις οι 9!) , στην Περιουσία όπου κόπηκε το 73% των εξεταζομένων, στην κατάργηση της πτυχιακής εξεταστικής, που νεκρανασταίνεται ανάλογα με τα κέφια του υπουργού, τις δεκάδες ώρες μαθημάτων κάθε μέρα, τη στάση πολλών καθηγητών (ακόμα και επιτηρητών) που συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται σε τάξη με δεκάχρονα.

Αυτή τη φορά η ασυδοσία της κυβέρνησης και των κυβερνητικών παρατάξεων στις σχολές που υποστηρίζουν τις παραπάνω πρακτικές δεν πρέπει να περάσει. Καλούμε σύσσωμο το φοιτητικό σύλλογο να πάρει απόφαση ενάντια στην διαγραφή των 180.000 φοιτητών και φυσικά  ενάντια σε κάθε διαγραφή φοιτητή στο μέλλον.

Καλούμε το φοιτητικό σύλλογο σε γενική συνέλευση πριν την εξαγγελόμενη ημερομηνία διαγραφών των φοιτητών (31/8) να πάρουμε μαζικές και αγωνιστικές αποφάσεις κατά των διαγραφών, να απαιτήσουμε την ανατροπή του συνόλου της εκπαιδευτικης αναδιάρθρωσης και να επιβάλουμε το δίκαιο των αναγκών μας απέναντι σε αυτούς που μας ετοιμάζουν έναν αυριανό εφιαλτικό εργασιακό μεσσαίωνα.
 Τους αιώνιους δεν διώχνετε με νόμους,
Ή μια ζωή στις αίθουσες, ή μια ζωή στους δρόμους !

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΠΘ 2014 : ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ


Την Πέμπτη, 19 Ιουνίου, το Συμβούλιο Διοίκησης (ΣΔ) του Δ.Π.Θ. θα συνεδριάσει προκειμένου να “εξετάσει” και να “εγκρίνει” τις δύο υποψηφιότητες για τις πρυτανικές εκλογές σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των νόμων Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου. Πρόκειται για μια εκλογική διαδικασία παρωδία καθώς το ΣΔ που αποτελείται απο εξωπανεπιστημιακούς, μάνατζερς και εκπροσώπους επιχειρήσεων έχει την δυνατότητα ν' αποκλείσει όποιον υποψήφιο δεν ταιριάζει με τα γούστα του υπουργείου και της κυβέρνησης (όπως άλλωστε έγινε και στη Φιλοσοφική της Αθήνας).

Συν τοις άλλοις μεταξύ των δύο υποψηφιοτήτων ξεχωρίζει αυτή του πρώην αντιπρύτανη Καραμπίνη (τωρινού μέλους του ΣΔ) η οποία έρχεται από τα παλιά. Στα κατορθώματά του ως αντιπρύτανης μπορεί να βρεί κανείς την παράδοση της κάτω λέσχης στον Χούτο που μας ταΐζει άλογο και μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση σε φοιτητές που τότε τον κατήγγειλαν ζητώντας μάλιστα αποζημίωση για την προσβολή που υπέστη η προσωπικότητά του, το ευτελές ποσό των 200.000 ευρώ. Μια μικρή “γεύση” για το τι θα επακολουθήσει με την επάνοδό του στα πράγματα. Ο έτερος υποψήφιος, o κ. Πρασόπουλος, καθηγητής ακτινολογίας στην Ιατρική της Αλεξανδρούπολης έδωσε πρόσφατα τα διαπιστευτήρια του στο υπουργείο με την στάση που κράτησε ενάντια στο κίνημα των φοιτητών για να μην εφαρμοστούν οι αλυσίδες και αποτελεί και αυτός άνθρωπο του ΣΔ.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ

Είναι λοιπόν εύκολα κατανοητό πως για εμάς δεν έχει καμία σημασία ποιος θα είναι ο νέος πρύτανης. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα πρόσωπα. Είναι το συνολικό νομικό πλαίσιο που αντιδημοκρατικά αποκλείει οποιονδήποτε υποψήφιο δεν συμφωνεί με τις απόψεις του ΣΔ. Ενδεικτικό μάλιστα της αδιαφορίας που δείχνουν στο να έχουν έστω μια τυπική δημοκρατική νομιμοποίηση αποφάσισαν οι εκλογές να διεξαχθούν ηλεκτρονικά (!) φοβούμενοι αντιδράσεις από πλευράς φοιτητικού κινήματος. 

Η μέχρι τώρα εμπειρία από την λειτουργία των ΣΔ πανελλαδικά μας έχει δείξει ότι πρόκειται για ένα όργανο που βάζει παντού πλάτες για την εφαρμογή των σχεδίων της Κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια. 

Το νομικό και θεσμικό πλαίσιο πού θέτει η Κυβέρνηση και το ΣΔ είναι αυτό που καταθέτει και συζητάει τους οργανισμούς των ιδρυμάτων. Δηλαδή συζητά τα δίδακτρα, τα όρια φοίτησης και τις διαγραφές φοιτητών, τις αλυσίδες μαθημάτων (που μπορεί να έρθουν και στη Νομική) και ένα σωρό άλλα. Συμφωνεί δε συμφωνεί κάποιος με τα παραπάνω αυτά θα κληθεί να περάσει το επόμενο διάστημα. Ο πρύτανης ουσιαστικά θα είναι για το ΣΔ ότι ένας general manager μιας επιχείρησης. Θα εκτελεί εντολές και θα διαχειρίζεται το δυναμικό της σχολής. Έτσι ώστε το ΣΔ που θα βρίσκεται μακριά από τους φοιτητές και τους εργαζομένους να μπορεί να παίρνει ανενόχλητο αποφάσεις για το μέλλον μας.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΕ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ !

Το μόνο πανεπιστήμιο που μπορεί να είναι αρκετά δημοκρατικό , δημόσιο και δωρεάν είναι ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με φοιτητικό και εργατικό έλεγχο, δηλαδή που οι αποφάσεις που θα παίρνονται θα είναι μέσα από συνελεύσεις, ανοιχτές διαδικασίες μπροστά στα μάτια όλων και όχι σε κλειστές αίθουσες όπως κάνει τώρα η διοίκηση του πανεπιστημίου, είτε είναι το Συμβούλιο είτε είναι η Σύγκλητος. 

Εμείς θέλουμε πανεπιστήμιο μακριά από τα κέρδη των αγορών, πανεπιστήμιο που να δίνει σφαιρική γνώση πάνω στο αντικείμενο του νομικού και όχι στη κατεύθυνση που κινούνται οι αλλαγές που θέλουν να κάνουν στα προγράμματα σπουδών. Αυτό το πανεπιστήμιο ούτε θα μας το δώσουν άμα το ζητήσουμε ούτε θα βρεθεί μια μέρα χτισμένο μπροστά μας. Χρειάζεται να το διεκδικήσουμε με αγώνες που θα πρέπει να συγκρούονται με την υπάρχουσα διοίκηση και κατάσταση. Σε τελική ανάλυση το δικό μας πανεπιστήμιο, αυτό που κάνει έρευνα και παράγει επιστήμονες με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας για να υπάρξει προϋποθέτει την ανατροπή του υπάρχοντος.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 19/6 ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΠΘ ΣΤΙΣ 11.30πμ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Ανακοίνωση της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ – ΕΑΑΚ για την νυχτερινή “επιδρομή” των νεοναζί στη Νομική


Το βράδυ της Τετάρτης σε μια άδεια σχολή μέσα στο σκοτάδι εμφανίστηκαν θρασύδειλα φασιστοειδή τα οποία ανακοίνωσαν με στόμφο και σβάστικες στα πανό και στα τραπεζάκια της αριστεράς, της ΚΕΕΡΦΑ και της αναρχίας την νέα και “ακομμάτιστη” Εθνικοσοσιαλιστική Φοιτητική Κίνηση. Δεν μας παραξενεύει η νυχτερινή εμφάνισή τους. Έτσι κι αλλιώς μας έχουν συνηθίσει να χτυπάνε στο σκοτάδι.

Αποδεικνύεται πως αυτοί οι οποίοι θέλουν να μην υπάρχει πολιτική στα πανεπιστήμια είναι οι φασίστες για να περνάνε ανενόχλητα τα μέτρα και τα μνημόνια των αφεντικών τους. Το φοιτητικό κίνημα δεν πρόκειται να φοβηθεί από τις προκλήσεις. Θα συνεχίσει την πάλη για ένα πανεπιστήμιο και έναν κόσμο στο ύψος των αναγκών μας, ενάντια στην κυβέρνηση, την τρόικα και τους φασίστες που μας θέλουν σκλάβους για το κεφάλαιο.

ΘΑ ΣΑΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΤΑΛΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ !


Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Για τα απαράδεκτα φαινόμενα στο Ποινικό


«Η ελευθερία είναι μόνο για αυτούς που σκέφτονται διαφορετικά»
- Ρόζα Λούξεμπουργκ

Δεν είναι λίγες οι φορές που η συζήτηση στο σύλλογο φοιτητών νομικής στρέφεται γύρω από τα φαινόμενα καθηγητικής αυθαιρεσίας που παρατηρούμε συχνά - πυκνά και τα οποία εντείνονται σε περιόδους εξεταστικών. Τις προάλλες ειδικότερα βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα ακόμα τέτοιο φαινόμενο στην εξέταση του Ποινικού 1. Όταν πήραμε τα θέματα στα χέρια μας διαπιστώσαμε ότι από τα δύο ερωτήματα στα οποία έπρεπε να απαντήσουμε το ένα ζήτημα της θεωρίας δεν υπήρχε αναλυμένο στο σύγγραμμα του κ. Μπέκα ,από το οποίο καλούμασταν να διαβάσουμε , παρά μόνο μια αναφορά του χωρίς επεξήγηση σε ένα σχεδιάγραμμα Το άλλο ερώτημα δε , το πρακτικό, ήταν αρκετά δύσκολο. Όταν οι φοιτητές διαμαρτυρήθηκαν για το ουσιαστικά εκτός ύλης ερώτημα ο κ. Μπέκας απάντησε χαρακτηριστικά: «Δεν φταίω εγώ που μετά τα Χριστούγεννα παρακολουθούσαν τα μαθήματα 10 άτομα»!!! Με λίγα λόγια δηλαδή ο κ. Μπέκας αποφάσισε να περάσει τα 10 άτομα τα οποία είχαν παρακολουθήσει το συγκεκριμένο μάθημα στο οποίο είχε αναλυθεί το εν λόγω ζήτημα και να εκδικηθεί τους υπόλοιπους 390 φοιτητές οι οποίοι απουσίαζαν, ασχέτως εάν ήταν αρκούντως προετοιμασμένοι για να περάσουν το μάθημα με βάση το σύγγραμμα του ίδιου και την εξεταστέα ύλη
.

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα σε εξεταστικές περιόδους (π.χ. θέματα εκτός ύλης) Την περασμένη χρονιά μάλιστα ξανά στο ποινικό I ο κ. Μπέκας είχε αποφασίσει και πάλι να κόψει μαζικά όλο το έτος λες και όλοι οι φοιτητές ήταν απροετοίμαστοι! Ούτως ή άλλως σύμφωνα με το ακαδημαϊκό πλαίσιο οι παρακολουθήσεις των μαθημάτων δεν είναι υποχρεωτικές για τους φοιτητές. Άλλωστε ζούμε πλέον σε μία περίοδο όπου οι περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα, και πολλοί ακόμη δεν μπορούν να αντέξουν το οικονομικό βάρος της διαμονής σε άλλη πόλη και έρχονται μόνο κατά τις εξεταστικές περιόδους.


Συνεπώς είναι αδιανόητο να απαιτείται η παρακολούθηση όλων των παραδόσεων για να περάσουμε ένα μάθημα. Αντιθέτως οι καθηγητές είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν το απαραίτητο υλικό της μελέτης (σημειώσεις παραδόσεων, επαρκή συγγράμματα). Δεδομένων όλων αυτών είναι αδιανόητες τέτοιες κινήσεις από πλευράς καθηγητών.


Σαν να μην έφτανε αυτό, στην εξέταση του Ποινικού 3 επιτηρήτρια - ντετέκτιβ έφτασε στο σημείο να ανοίγει τσάντες ψάχνοντας για κινητά και να μονογράφει γραπτό συμφοιτήτριας μας επειδή απλώς είχε το κινητό της στο αθόρυβο όπως οι περισσότεροι κάνουμε. Η εξέταση του ποινικού δεν έχει σχέση με ανακριτική διαδικασία υπόπτων ούτε πρέπει να επιτρέπουμε συμπεριφορές που καταπατούν τα δικαιώματά μας μένοντας απαθείς.


Τα φαινόμενα αυτά προφανώς και δεν οφείλονται μόνο στο κόμπλεξ του τάδε ή δείνα καθηγητή. Αποτελούν μια σημαντική πτυχή της επίθεσης Κυβέρνησης - ΕΕ - Κεφαλαίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βασικοί στόχοι είναι η δημιουργία αποφοίτων φθηνών, πειθαρχημένων και υπάκουων, ο μετασχηματισμός της προσδοκίας σε αντιστοιχία με τη συνθήκη της φτώχειας, της λιτότητας και της ανεργίας, πράγμα που περνά από τη διάσπαση των πτυχίων και τη ρευστοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Θέλουν ακόμα την πλήρη αποστείρωση και αποπολιτικοποίηση των από δω και πέρα γενιών εντός του πανεπιστήμιου, μέσω της κολλεγιοποίησης του πανεπιστημίου, της εντατικοποίησης, της πειθάρχησης και της ευθείας επίθεσης στην συνδικαλιστική συγκρότηση και εμφάνιση του φοιτητικού σώματος. Είναι μια βασική προϋπόθεση ώστε να δημιουργηθούν οι σύγχρονοι εργαζόμενοι των 400 ευρώ που δεν θασηκώνουν κεφάλι!

Απέναντι σε όλα αυτά, είναι αναγκαίο μέσα απ΄ το συλλογικό δρόμο αλλά και μέσα απ΄ την προσωπική μας στάση ο καθένας να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και να μη δείξουμε καμία ανοχή σε φαινόμενα καθηγητικής αυθαιρεσίας.

Απαιτούμε

Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στον τομέα του ποινικού την Τρίτη μέτα την εξέταση του Ευρωπαικού στις 12:00 ώστε να ακυρωθεί το εκτός ύλης ερώτημα.
•Καμία ανοχή σε φαινόμενα καθηγητικής αυθαιρεσίας.
•Να εξεταστεί προφορικά η συνάδελφος που μηδενίστηκε μια βδομάδα μετά το τέλος της εξεταστικής
•Να περαστούν στο Unistudent οι βαθμολογίες όσων μαθημάτων δόθηκαν κατά την Εαρινή και Επαναληπτική εξεταστική του 2013 από φοιτητές που δεν έκαναν την δήλωση τους

Διεκδικούμε

• Nα αναρτώνται στη σχολή και στο διαδίκτυο ενδεικτικές απαντήσεις σε όλα τα μαθήματα
• Να οριστούν συγκεκριμένες ώρες κατά τις οποίες θα μπορούμε να βλέπουμε τα γραπτά μας και να μην αναγκαζόμαστε να κυνηγάμε για μέρες τους καθηγητές
•Σε περιπτώσεις μαζικών κοψιμάτων (όταν περνά το μάθημα κάτω από το 30% των φοιτητών) άμεση αναβαθμολόγηση, ή επανάληψη της εξέτασης.
•Είμαστε ισότιμοι με τους καθηγητές, όταν δεν μας σέβονται και θεωρούμε ότι μας προσβάλλουν δεν τους σεβόμαστε κι εμείς. Δεν αλλάζουμε θέσεις πριν την εξέταση ως ύποπτοι, δεν δεχόμαστε να κοπούμε επειδή δεν έχουμε πάσο, είμαστε αλληλέγγυοι προς τους συμφοιτητές μας όταν αυθαιρετήσουν πάνω τους.