Μια πρόταση για το πρόγραμμα της εξεταστικής

Με έκπληξη διαπιστώσαμε το πρωί της Δευτέρας 11/5, μέρα που ανακοινώθηκε το πρόγραμμα της εξεταστικής ότι σ' αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται μαθήματα χειμερινών εξαμήνων.

Ο καθένας καταλαβαίνει τις συνέπειες μιας τέτοιας απόφασης. Οι συνάδελφοί μας οι οποίοι μπορεί να χρωστάνε ένα μάθημα χειμερινού για το πτυχίο τους ξαφνικά θα πρέπει να περιμένουν άλλη μία εξεταστική. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που βλέπουμε ένα τέτοιο φαινόμενο. Πόσα χρόνια τώρα σε κάθε εξεταστική μέχρι την τελευταία στιγμή αναρωτιόμαστε αν θα υπάρχει πτυχιακή εξεταστική. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και αν θεσπίζεται εν τέλει, οι καθηγητές μας συνεχίζουν το αστείο με κοψίματα μέχρι και της τάξης του 98 % (όπως έγινε στην ανακριτική πριν μερικές εξεταστικές).

Όταν από ένα σημείο και μετά μαζεύονται πολλά τυχαία γεγονότα τα οποία σχετίζονται μεταξύ τους, παύει εν τέλει να πρόκειται για σύμπτωση. Πρόκειται για μεθοδευμένη προσπάθεια να εντατικοποιήσουν τους ρυθμούς σπουδών μας, ν' αυξηθεί η "παραγωγικότητα" της σχολής. Μόνο οι άξιοι και όσοι έχουν την δυνατότητα να κάθονται χρόνια στην πόλη θα παίρνουν εν τέλει το πτυχίο τους. Παράλληλα αυτή η κατάσταση συμβάλει στο να καλλιεργηθούν ο ανταγωνισμός και ο ακραίος ατομικισμός. Η λογική του πατάω επί πτωμάτων για να πετύχω.

Οι επιστολές και οι συναντήσεις κορυφής καθηγητών με φοιτητοπαράγοντες ποτέ δε έδωσαν λύσεις στα προβλήματά μας. Για μας ο δρόμος που φέρνει αποτελέσματα είναι αυτός της συλλογικής διεκδίκησης. Των μαζικών γενικών συνελεύσεων που θα επιβάλουν τις ανάγκες των φοιτητών.

Σε κάθε περίπτωση ο σύλλογος φοιτητών δεν θα πρέπει να περιμένει μέχρι πότε θα δεήσουν οι αρμόδιοι να τροποποιήσουν το πρόγραμμα αλλά να δράσει εδώ και τώρα για να δοθεί τέλος στο άγχος συναδέλφων μας.

Με αυτή την λογική καλούμε όλους τους φοιτητές στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση της Τρίτης 12/5, με σκοπό να την τρέψουμε σε αποφασιστική και να πάρουμε απόφαση για το πρόγραμμα της εξεταστικής και κάθε ζήτημα που μας απασχολεί. Είναι υπόθεση όλων μας !

Η πολιτική χρεωκοπία της ΑΡΑΣ-ΑΡΕΝ

Η πολιτική χρεωκοπία της ΑΡΑΣ-ΑΡΕΝ

ή αλλιώς όταν οι ΑΡΕΝΙΤΕΣ ζήτησαν να δοθούν τα αποθεματικά του ΔΠΘ και των δημόσιων οργανισμών για το χρέος

Στις 24/4 συνεδρίασε το ΔΣ του συλλόγου μας προκειμένου να πάρει απόφαση για την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σχετικά με την μεταφορά των αποθεματικών δήμων, δημόσιων οργανισμών κλπ. Οι εκπρόσωποι της ΑΡΕΝ υποστηρίζοντας ότι “η κυβέρνηση και η χώρα διεξάγουν μια σκληρή διαπραγμάτευση και σε καμία περίπτωση δε θα κλαπούν αλλά θα επιστραφούν” (βλ πρακτικά ΔΣ) αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν την πρόταση της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ - ΕΑΑΚ ή του ΜΑΣ που καταδίκαζαν την κίνηση της κυβέρνησης καθώς χειροτερεύει την ήδη άσχημη οικονομική κατάσταση των πανεπιστήμιων και απλά αρκέστηκαν σε καταγγελίες του τύπου “λέτε τα ίδια με τον Άδωνι και την ΔΑΠ” την ίδια ώρα που συγκυβερνούν με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και σε άσκοπες εξετάσεις κινηματικής γεωγραφίας του τύπου “ξέρεις που είναι οι Σκουριές;” προσπαθώντας ν’ αναδείξουν μάλλον το ένδοξο αγωνιστικό τους παρελθόν σε αντίθεση με τους ΕΑΑΚίτες που “είναι πουθενάδες”. Την ίδια τοποθέτηση εξέφρασαν και στις 28/4 στην Σύγκλητο του ΔΠΘ ζητώντας από τις πρυτανικές αρχές το ίδιο πράγμα.

Έχει όμως κάποια βάση το επιχείρημα ότι είναι προς το συμφέρον των φοιτητών και του λαού συνολικά να πάνε τα αποθεματικά στην Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) όπως προβλέπει η ΠΝΠ ;

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Στις 21 Απριλίου (την μέρα που γιορτάζει η δημοκρατία), η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, εξέδωσε εξίσου δημοκρατικά Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου σύμφωνα με την οποία μεταφέρονται υποχρεωτικά όλα τα αποθεματικά και τα ταμειακά διαθέσιμα των Οργανισμών του Δημοσίου (στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και το ΔΠΘ), Δήμων και Περιφερειών στην Τράπεζα της Ελλάδας. Με δεδομένο ότι τα ασφαλιστικά Ταμεία, ούτως ή άλλως, έχουν ήδη μεταφέρει τα αποθεματικά τους στην ΤτΕ με τις αποφάσεις των Διοικητικών τους Συμβουλίων, όλα τα διαθέσιμα των Οργανισμών, θα βρεθούν πλέον στην ΤτΕ για να εξυπηρετήσουν την έλλειψη ρευστότητας που έχει το ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή, δεσμεύονται όλα τα χρήματα που υπάρχουν, για να μπορεί η κυβέρνηση να αποπληρώνει τα χρέη στο ΔΝΤ, την ΕΕ, την ΕΚΤ και τους διεθνείς τοκογλύφους. Και δεν πρόκειται μόνο για τα αποθεματικά των φορέων, αλλά για όλα σχεδόν τα διαθέσιμα χρήματα που υπάρχουν στους λογαριασμούς τους.

Οι συνέπειες για το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο :

Όπως παραδέχτηκαν ακόμα και οι ίδιες οι πρυτανικές αρχές, με την δέσμευση των αποθεματικών η ήδη πενιχρή οικονομική κατάσταση θα γίνει απελπιστική. Ακόμα και αν τα χρήματα των αποθεματικών δεν βρίσκονται στους κωδικούς του τακτικού προϋπολογισμού, σε κάθε περίπτωση κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα πειράξει καθώς είναι το μαξιλαράκι ασφαλείας ώστε να μην σταματήσουν οι παροχές στην φοιτητική μέριμνα. Έτσι αν εν τέλει υπάρξει νεο PSI και αυτά κουρευτούν όπως το 2012, με τους ρυθμούς που μειώνονται οι προϋπολογισμοί, μέχρι το Σεπτέμβρη το πανεπιστήμιο δε θα μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις σε σίτιση - στέγαση - μεταφορά. Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και με “πρώτη φορά” η υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων παραμένει ο κανόνας την ίδια στιγμή που εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ έχουν ήδη πάει στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Καλά όλα αυτά θα υποστήριζε κανείς, αλλά από που προκύπτει ότι αν πάνε τα λεφτά στην ΤτΕ θα πάνε ταυτόχρονα και στο χρέος αλλά δεν πρόκειται απλά για μια απλή, αδιάφορη διοικητική μεταρρύθμιση με σκοπό να φανεί ότι υπάρχει ρευστότητα όπως μας λένε οι συνάδελφοι της ΑΡΕΝ ; Μήπως κινδυνολογούν τα ΕΑΑΚ και απλά κάνουν “μικροπολιτική” ή “φτηνές συνδικαλιές” που “δεν τιμούν την φανέλα τους” ;

Την απάντηση μας την δίνει η ίδια η ΤτΕ με επιστολή της προς τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ουπς! Μα αφού μας διαβεβαιώνουν όλοι ότι αυτός ο λογαριασμός δεν έχει σχέση με το χρέος, για δες κάτι πράγματα...) σχετικά με την ΠΝΠ για τα χρήματα των ΟΤΑ και Οργανισμών του δημοσίου:

1. Η κυβέρνηση εφαρμόζει τον νόμο Σημίτη (2469/97) που τον έφτιαξε τότε που έφτιαχνε τα γνωστά greek semitics για να μας βάλει στο ευρώ -αυτό για όσους λένε πόσο καλό πράγμα είναι ο εσωτερικός δανεισμός.

2. Η διαχείριση των χρημάτων ΟΤΑ και Οργανισμών που θα κατευθυνθούν στην "ομάδα περιουσίας" είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ΤτΕ (διαβάστε το στο έγγραφο). Δηλαδή δίνουμε τα χρήματα στον Στουρνάρα, τον εκλεκτό της Φρανκφούρτης, να τα διαχειριστεί όπως θέλει. Κατά τα άλλα, να χουμε εμπιστοσύνη -σε ποιον ακριβώς; Στον Στουρνάρα; Στη Λαζάρ που μας "συμβουλεύει" για το χρέος; Στην Παναρίτη; Σε ποιον;

3. Η "ομάδα περιουσίας", όπως και το "Κοινό Κεφάλαιο" είναι λογαριασμοί που ανήκουν στην ΤτΕ και κάθε Οργανισμός απλώς έχει ένα ποσοστό της μερίδας. Εξ ου και η ΤτΕ κάνει ότι θέλει και κανείς δεν έχει λόγο σε αυτό. Εξ ου και το 2012, όταν η ΤτΕ αποφάσισε να κουρέψει μέσω PSI τα ομόλογα του "Κοινού Κεφαλαίου", δεν χρειάστηκε (νομικά) να ρωτήσει ούτε τις Διοικήσεις των ταμείων, ούτε των νοσοκομείων, ούτε των πανεπιστημίων. Τους ανακοίνωσε την επόμενη μέρα ότι έχασαν τα μισά τους λεφτά!

4. Το επιτόκιο δεν είναι εγγυημένο: εδώ δίνουν κατά προσέγγιση ετήσιο 2,6%, αυτό που ισχύει σήμερα δηλαδή, αλλά είτε το κάνει 1% είτε το κάνει 3% η ΤτΕ-Ευρωσύστημα (έτσι λέγεται πλέον η Τράπεζα) δεν δίνει λογαριασμό σε αυτούς που τοποθέτησαν εκεί τα λεφτά τους. Εγγυημένο επιτόκιο δεν υπάρχει σε αυτόν τον λογαριασμό, τελεία.

5. Η διαφορά με το "Κοινό Ταμείο" (που κι αυτό ήταν εγγυημένο από το ελληνικό δημόσιο, αλλά μια χαρά κουρεύτηκε κατά 50% το 2012!) είναι ότι εκεί οι Οργανισμοί (εκτός ΟΤΑ), έδιναν μόνο τα αποθεματικά τους. Τώρα τους υποχρεώνει όλους (και τους ΟΤΑ) να δίνουν ΟΛΑ τους τα λεφτά, αποθεματικά και ταμειακά διαθέσιμα, σε αυτό το λογαριασμό. Εξαιρούνται μόνο τα χρήματα για να πληρώσουν τις επόμενες 15 μέρες. Σκεφτείτε λοιπόν το εξής απλό: πόσο καθυστερούν τα νοσοκομεία να πληρώσουν προμηθευτές και εργαζόμενους σήμερα που έχουν δεσμευμένα μόνο τα αποθεματικά τους, και κάντε μια αναγωγή για το πώς θα πληρώνουν αύριο που θα χουν δεσμευμένα όλα τους τα χρήματα. Κι αυτό γενικεύστε το στους ΟΤΑ και τα Πανεπιστήμια. Θυμάστε που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι, για να βγούμε από την κρίση, πρέπει να πέφτουν λεφτά στην πραγματική οικονομία; Ε, το ακριβώς ανάποδο!

6. "Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης". Μας λένε ότι δήθεν είμαστε σε πόλεμο με τους δανειστές και χρειαζόμαστε όλα μας τα όπλα. Κάνουν το ανάποδο: το τελευταίο μας όπλο, τα αποθεματικά που ΔΕΝ είχαν βάλει στο χέρι ως τώρα οι δανειστές, τους τα δίνουμε στο πιάτο! Να ξέρουν πόσα ακριβώς είναι, να μπορούν να τα κουρέψουν, να τα αφήσουν να εξαντληθούν ή οτιδήποτε άλλο συνεννοηθούν με τον Στουρνάρα και τη Λαζάρ. Ωραία ιδέα!

7. Και τώρα το κερασάκι στην τούρτα ! Η χρησιμοποίηση ταμειακών διαθέσιμων κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι πρωτοτυπία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ας δούμε την έκθεση της αξιολόγησης για το δεύτερο πρόγραμμα προσαρμογής που υπέγραψε ο Αντώνης Σαμαράς τον Απρίλιο του 2014. Σύμφωνα με αυτή και συγκεκριμένα στην παράγραφο 136 η χρήση των ταμειακών διαθεσίμων των άλλων φορέων του δημοσίου όχι μόνο δεν χαρακτηρίζεται ως «πραξικοπηματική» και «υφαρπαγή» αλλά αντίθετα περιγράφεται βήμα-βήμα ως μέτρο που οφείλει να λάβει η κυβέρνηση :

Βλέπουμε λοιπόν πως παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των συναδέλφων για την ασφάλεια των χρημάτων των δημόσιων οργανισμών, όλα δείχνουν ότι μάλλον ο στόχος είναι το χρέος και όχι οι ανάγκες μας !

Και το θέμα είναι ότι πρόκειται ακριβώς για εκείνα τα χρήματα που θα μας εξασφάλιζαν ότι, αν μας εκβιάσουν με πιστωτικό γεγονός ή φύγουμε από το ευρώ, θα επιβιώσουμε για μερικούς μήνες και δεν θα τρώμε τις σάρκες μας. Τώρα φροντίζουμε να τα θυσιάσουμε και αυτά. Και μετά, χωρίς κανένα back up, θα πάει η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με τους δανειστές; Και τι νομίζετε ότι θα πουν οι δανειστές δηλαδή; Βρε καλώς τα παιδιά; Δεν θα πουν πάλι "Μνημόνιο ή σας κλείνουμε τις Τράπεζες από Τρίτη;" (έτσι ακριβώς το πε ο Δραγασάκης ότι τους  είπαν στις 20 Φλεβάρη) 

Αυτός ο φαύλος κύκλος έχει μόνο μια έξοδο: στάση πληρωμών και μονομερή διαγραφή χρέους, έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ και να ξαναχτίσουμε τη ζωή μας σε άλλες βάσεις. Όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο !

Ένα αντίο και μια υπόσχεση στο συμφοιτητή μας Βαγγέλη Γιακουμάκη *

Δεν θα σιωπήσουμε ποτέ !

                Ένας συμφοιτητής μας είναι νεκρός. Για οποιον αξιώνει να λέγεται άνθρωπος η δολοφονία αυτή δεν μπορεί να είναι μία ακόμα στατιστική, και ας είναι αυτοί οι νεκροί πολλοί. Καθένας απο αυτούς με την μοναδικότητα του και όλοι μαζί είναι εδώ παρόντες σαν υπενθύμιση της σήψης και της ανελευθερίας αυτής της κοινωνίας . Δεν αρκεί η οργή πόσω μάλλον μια συγκαταβατική θλίψη , είναι χρέος μας προς τον Bαγγέλη να σταματήσουμε να σωπαίνουμε , ειναι χρέος προς τον εαυτό μας να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Να διαλέξουμε την ζωή και όχι την επιβίωση της άλλης μιας μέρας φορτωμένοι με σιωπή ,αφήνοντας πίσω μας οτιδήποτε ανθρώπινο !

                Παράλληλα με την κοινωνική εξαθλίωση των μνημονίων και της ανελευθερίας, του ακήρυχτου πολέμου των λίγων πάνω στους πολλούς ανθεί ο επιβιωτισμός και η περιθωριοποίηση σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο . Σε ένα τέτοιο περιβάλλον που εξοντώνει βιολογικά (αυτοκτονίες , δολοφονίες κτλ ) και ψυχολογικά η κυρίαρχη στάση λέει "κοίτα την δουλειά σου, εσένα τι σε νοιάζει; " αλλά και " εσύ μπορείς να τα καταφέρεις αρκεί να γίνεις καλύτερος και ανταγωνιστικότερος απο τους άλλους " .Απαραίτητη προϋπόθεση η κοινωνική αποδοχή και η εναρμόνιση με τα κυρίαρχα πρότυπα συμπεριφοράς .Καμία διαφορετικότητα δεν είναι αποδεκτή έξω απο τα στενά αυτά όρια.Έχεις να κάνεις έτσι μια επιλογή ή να προσποιηθείς οτι ζεις μια ζωή που δεν διάλεξες να σιωπήσεις καταπιέζοντας τον εαυτό σου ή να τιμωρηθείς -περιθωριοποιηθείς φτάνοντας όπως φαίνεται μέχρι και στην βιολογική σου εξόντωση. Αυτην την επιλογή αντιμετώπιζε ο Βαγγέλης κάθε μέρα , αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.

                O Βαγγέλης με καταγωγή απο ένα χωριό της Κρήτης φοιτούσε τα τελευταία 2 χρόνια στην Γαλακτοκομική σχολή Ιωαννίνων. Η ζωή του εκεί όπως αποκαλύφθηκε αργότερα ήταν μια καθημερινή κόλαση. Μια ομάδα τραμπούκων με φυσική και ψυχολογική βία καθημερινά απαιτούσε ο Βαγγέλης να εναρμονιστεί με τα πρότυπα του νταή "άντρα" που όπως έλεγαν "ταιριάζει στην Κρήτη". Ο Βαγγέλης αρνούμενος να απορρίψει την διαφορετικότητα του το πλήρωσε με την ίδια του την ζωή. Οι δολοφόνοι του μπορούν πια να είναι περήφανοι για το έργο τους και μαζί τους όλοι εκείνοι που ήξεραν και σιώπησαν υπακούοντας στα κάθε είδους "κοίτα την δουλειά σου " . Αλλα η ιστορία δεν σταματά εδώ .Ενω η εξαφάνιση του δηλώθηκε στις 6 Φεβρουαρίου πολύ νωρίτερα είχαν ακουστεί διαμαρτυρίες για την συμπεριφορά αυτή των υπανθρώπων. Καταγγελίες που ο βουλευτής της ΝΔ Μαρκογιαννάκης φρόντιζε μέσω της θέσης του να μείνουν στην αφάνεια υπηρετώντας όπως φαίνεται επάξια κάθε φάσμα της κοινωνικής σήψης απο την εξαθλίωση των μνημονίων μέχρι το σκοτάδι του ρατσισμού και του κοινωνικού κανιβαλισμού. O επίλογος της ιστορίας αυτής ανήκει στην οικογένεια του θύματος . Κάλυψη μέσω του διαδικτύου στους τραμπούκους του Βαγγέλη με το "αφήστε ήσυχα τα παιδιά" , αρνούμενοι μέχρι τέλους να καταθέσουν στον ανακριτή για την εξαφάνιση του παιδιού τους. Προφανώς η διαφορετικότητα του Βαγγέλη ήταν για τους ίδιους μια ντροπή που έπρεπε να μείνει μυστική , μια ντροπή που εκ του αποτελέσματος ήταν πάνω και απο την αξία της ίδιας του της ζωής . Έτσι φτάσαμε στην είδηση που μένει στην απλότητα της να θυμίζει τις βαριές ευθύνες όλων μας " Ο εικοσάχρονος φοιτητής Βαγγέλης Γιακουμάκης, που είχε εξαφανιστεί από τις 6/2/2015,  βρέθηκε νεκρός σε περιοχή πέριξ της πανεπιστημιακής σχολής στην οποία φοιτούσε στα Ιωάννινα. Έφερε τραύμα στο δεξί του χέρι, ενώ δίπλα του βρέθηκε ένα μαχαίρι "

         Είτε πρόκειται για αυτοκτονία είτε για δολοφονία, είμαστε οργισμένοι για τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη ο Βαγγέλης από συμφοιτητές του στη φοιτητική εστία όπου διέμενε και τα οποία βγήκαν στη δημοσιότητα από συγκάτοικο του παιδιού. Για τη ψυχολογική κακοποίηση που υπέστη ένας άνθρωπος, επειδή, ανεξάρτητα από το αν ήταν ομοφυλόφιλος ή όχι, δεν ταίριαζε στα κυρίαρχα κανονιστικά πρότυπα συμπεριφοράς που προάγει μία κοινωνία που δεν ανέχεται οτιδήποτε το «διαφορετικό». Για την κάλυψη που φαίνεται ότι έχουν τα ανθρωπόμορφα κτήνη που εξευτέλισαν την αξιοπρέπεια ενός νέου ανθρώπου από βουλευτή της ΝΔ, όμοια με την κάλυψη που απολάμβαναν τόσα χρόνια από κράτος και παρακράτος ναζιστικές -φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές στις κυβερνητικές θέσεις και τις κρατικές υπηρεσίες. Για τη σιωπή που βασίλευε τόσο καιρό στη φοιτητική εστία από ιθύνοντες και διαμένοντες. Κυρίως για την συνεχιζόμενη αναπαραγωγή από την ελληνική οικογένεια και όλη την κοινωνία της ομοφοβίας, του σεξισμού, της ξενοφοβίας και κάθε άλλης ρατσιστικής και φασιστικής νοοτροπίας που πνίγει τη διαφορετικότητα και την ελευθερία.Εν τέλει για το ίδιο το σύστημα τον καπιταλισμό που βολικά αναπαράγει κάθε είδους διακρίσεις και κοινωνικούς αυτοματισμούς! 

          Η κάθε μία, ο κάθε ένας μας και όλοι μαζί έχουμε ευθύνη να μην κάνουμε βήμα πίσω απέναντι σε κρούσματα βίας ενάντια σε ομοφυλόφιλους, διεμφυλικούς, γυναίκες και μετανάστες, σε άτομα με ειδικές ανάγκες και «ψυχικά νοσούντες». Έχουμε καθήκον να κόψουμε από τη ρίζα το φασισμό και το ρατσισμό. Επιμένουμε να απλώνουμε το χέρι της συλλογικότητας ,να συζητάμε και να αντιστεκόμαστε σε κάθε αδικία οποιασδήποτε μορφής ! Γι αυτό οφείλουμε μια συγγνώμη στον Βαγγέλη και στον εαυτό μας που δεν καταργήσαμε τις σιωπές ,που δεν έχουμε αλλάξει ακόμα αυτόν τον κόσμο ώστε να ήταν και αυτός μέρος του  . Αλλά και μια υπόσχεση :
                                            
                                           ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΙΩΠΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ

*αναδημοσίευση από ΠΑΦ-ΕΑΑΚ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΟΜΙΚΗΣ 18/03

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ

4 μήνες πέρασαν από την τελευταία Γενική Συνέλευση και όμως είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η υπερψήφιση του πλαισίου της ΔΑΠ δεν συνέβαλε σε καμία περίπτωση στην επίλυση των φοιτητικών μας προβλημάτων.

Εδώ και 2 μήνες που έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρατηρούμε ότι τα προβλήματα που ταλανίζουν το Πανεπιστήμιο παραμένουν στο έπακρον. Πρόσφατα μάθαμε πώς το Υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να ‘’κόψει’’ το αποθεματικό του Πανεπιστημίου Κρήτης (το οποίο εδώ και χρόνια χρησιμοποιούσε για τη σίτιση των φοιτητών) και να τα δώσει για την αποπληρωμή του χρέους. Φαίνεται λοιπόν ότι για άλλη μία φορά οι υποσχέσεις της κάθε κυβέρνησης  θα μένουν υποσχέσεις και οι τούμπες θα ακολουθούν η μία την άλλη.

Απέναντι σε αυτή την πολιτική που ακολουθούν δεν τρέφουμε αυταπάτες περί "συμμαχιών" με το Υπουργείο και την Κυβέρνηση όπως χαρακτηριστικά τονίζουν άλλοι. Αντίθετα πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα μέσα από ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα που θα οργανωθεί μέσα από τις γενικές του συνελεύσεις, τώρα που έχει φύγει η ακροδεξιά σαβούρα, να επιβάλλουμε αιτήματα που χρόνια παλεύουμε για αυτά ως φοιτητές.

• ·        άμεση κατάργηση νόμου Διαμαντοπούλου
• ·     καμία διαγραφή φοιτητή, επαναφορά όλων των διαγραφέντων, κανένα όριο στις σπουδές μας (ούτε 2ν ούτε ν+2)
• ·        άμεση επαναφορά του πανεπιστημιακού ασύλου
• ·        κατάργηση Συμβουλίων Διοίκησης 
• ·   κλείσιμο της ιδιωτικής νομικής στην Κρήτη και κάθε άλλης ιδιωτικής σχολής  (η λειτουργία των οποίων ορίζεται από την Ε.Ε. με σκοπό την ισότιμη αναγνώρισή τους και την υποβάθμιση των πτυχίων μας)
• ·        αύξηση κρατικής χρηματοδότησης για την παιδεία

    ü      σίτιση και στέγαση για όλους.

    ü   Άμεσα η κάτω λέσχη να περάσει στα χέρια του Πανεπιστημίου, φαγητό για όλους τους φοιτητές.

    ü   Οι αχρησιμοποίητες μαθητικές εστίες στο κέντρο της πόλης να στεγάσουν συμφοιτητές μας.

    ü   Συγγράμματα, κώδικες και πρακτικά θέματα για όλα τα μαθήματα.

    ü   Συνεχής ενημέρωση της βιβλιοθήκης της σχολής μας με βιβλία και περιοδικά (Από το 2004 δεν έχει αγοραστεί ούτε ένα βιβλίο!)

Η συμμετοχή κάθε φοιτήτριας και κάθε φοιτητή στην γενική συνέλευση είναι επιτακτική με σκοπό να αποφασίσουμε μαζικά και αμεσοδημοκρατικά κάνοντας πέρα φοιτητοπατέρες, κάνοντας πέρα την λογική της αποπολιτικοποίησης, της απάθειας και της αναμονής που διακατέχει τον σύλλογο τον τελευταίο καιρό. Τα συμφέροντα μας θα τα υπερασπιστούμε μόνο εμείς μέσα από αγώνες και κινητοποιήσεις στην συνέλευση και όχι μέσα από πελατειακές σχέσεις, φιλίες της μίας ψήφου και εκδρομές στην Κωνσταντινούπολη. Δεν είμαστε ούτε εμμονικοί ούτε γραφικοί που καλούμε συνελεύσεις δίχως λόγο, τα προβλήματα τα βλέπουμε κάθε μέρα στην σχολή όχι να μειώνονται αλλά να αυξάνονται και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται είτε τυφλός είναι είτε εθελοτυφλεί. Ακριβώς για αυτό τον λόγο καλούμε τον σύλλογο να δραστηριοποιηθεί και να επιβάλλει τις ανάγκες του, αντί να πάμε για έναν ίδιο κοινότυπο καφέ ας συζητήσουμε και ας αποφασίσουμε συλλογικά μαζί με τους συναδέλφους μας για το εάν θέλουμε ένα μέλλον που θα περιλαμβάνει διαγραφές, υποχρηματοδότηση, δίδακτρα ή όχι;