Κάλεσμα για συγκρότηση Ενωτικής Πρωτοβουλίας στη Νομική για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του Φοιτητικού Συλλόγου

      Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο στο μπόι των ονείρων μας ●  Αγωνιζόμαστε για μόρφωση-δουλειά-ελευθερίες

Τετάρτη 30/3, 17:00, Αμφιθέατρο 11, Νέα Νομική

 

Η κατάσταση που διανύουμε σήμερα σφραγίζεται από την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο που συμφωνήθηκε τον Αύγουστο. Σε συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και το τρίτο μνημόνιο βάλλει ενάντια σε δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις ετών.

Πίσω θάνατος, μπροστά φράχτες 

Μέσα σ’αυτά ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στην Ανατολή, μετά από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις Ε.Ε και ΝΑΤΟ, κλιμακώνεται, με αποτέλεσμα χιλιάδες κατατρεγμένοι άνθρωποι να αναγκαστούν να βάλουν σε κίνδυνο την ζωή τους για να φτάσουν στην Ευρώπη, αναζητώντας καταφύγιο από τις βόμβες. Τη στιγμή που χιλιάδες κόσμου δείχνουν ανθρώπινο πρόσωπο και αίσθημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, η Ε.Ε απαντά με κλείσιμο των συνόρων της, με απελάσεις, με εκφράσεις τύπου “let them drown” και με ένα γενικότερο ρατσιστικό παραλήρημα απέναντι στον ανθρώπινο πόνο, που έχει ως συνέπεια να έχει μετατραπεί το Αιγαίο σε έναν απέραντο τάφο! Παράλληλα, και η ελληνική κυβέρνηση, όσο και  να θέλει να το παίξει «ουμανιστική», ακολουθεί πιστά τις ξενοφοβικές πολιτικές της Ε.Ε. κλείνοντας συμφωνία με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ετοιμάζοντας κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστών (σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης), αφήνοντας γυναικόπαιδα στο έλεος των εκμεταλλευτών, των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής και του κάθε λογής υπανθρώπου που τους χρεώνει υπέρογκα ποσά για ένα ποτήρι νερό!

Κυβέρνηση - Κράτος - ΕΕ - Κεφάλαιο κλιμακώνουν την επίθεση

Παράλληλα στο κεντρικό σκηνικό η μάχη το επόμενο διάστημα επικεντρώνεται  γύρω από το ζήτημα των πλειστηριασμών και το ασφαλιστικό.

Η θεσμοθέτηση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας ήρθε με τον νέο κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, πάγιο αίτημα των τραπεζών (στην συγγραφή του οποίου μάλιστα συμμετείχαν και εκλεκτοί καθηγητές της σχολής μας).

Το νέο ασφαλιστικό έρχεται να διαλύσει και τα τελευταία ψήγματα κοινωνικής ασφάλισης που είχαν απομείνει και να ανοίξει τον δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση για όσους προφανώς έχουν την δυνατότητα. Το πρώτο κύμα αντιδράσεων και τις μαζικές απεργίες διαδέχτηκε η υπονομευτική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που εξαγγέλλει αγώνες χαμηλής έντασης και χαμηλών προσδοκιών κυρίως «για να βγει η υποχρέωση» όταν έρθει προς ψήφιση το νομοσχέδιο στο απροσδιόριστο μέλλον κόντρα στις διαθέσεις του κόσμου της εργασίας να μπλοκαριστεί εδώ και τώρα η κατάθεση αυτού τους εκτρώματος. 

Ειδικότερα στον κλάδο μας με το νέο ασφαλιστικό στην πράξη «ποινικοποιείται» η παραμονή στο επάγγελμα για την πλειονότητα, καθώς καλούμαστε να καταβάλουμε εξοντωτικές εισφορές ακόμα και με εισόδημα 0 ευρώ περίπου 2.500 ευρώ τον χρόνο.Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ιδανική την προηγούμενη κατάσταση. Ο κανόνας για τους νέους δικηγόρους θέλει εδώ και χρόνια να εργάζονται ολημερίς με εξοντωτικά ωράρια σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία παίρνοντας μισθούς πείνας. Και αυτό αφού έχουν κάνει 18 μήνες άσκηση με χαρτζιλίκι στην καλύτερη, τζάμπα στην χειρότερη.

Η κατάσταση στο πανεπιστήμιο

Στo πλαίσιο του τρίτου μνημονίου η κυβέρνηση έχει αναλάβει την δέσμευση να συνεχίσει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση. Συγκεκριμένα απ’όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα στο νέο νόμο πλαίσιο που’ναι στα σκαριά πρέπει να εφαρμοστεί «αξιοποιηθεί» κατά την κυβέρνηση- η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που περιλαμβάνει διάσπαση-απαξίωση των πτυχίων, μεταφορά του κόστους φοίτησης στους φοιτητές, συγχωνεύσεις σχολών, δίδακτρα. Μέτρα που είναι ήδη  πραγματικότητα στα «ευρωπαϊκά πανεπιστήμια» που ονειρεύονται διάφοροι. 

 Όλες αυτές οι αλλαγές που προωθούνται με όχημα την υποχρηματοδότηση  έρχονται να διαμορφώσουν ένα πανεπιστήμιο το οποίο σε καμία περίπτωση δεν χωράει την μεγάλη πλειοψηφία από εμάς και δεν καλύπτει τις ανάγκες μας αλλά αυτές της αγοράς. Αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης η πρωτόγνωρα διαλυτική κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στις σχολές.

Η κατάσταση στην σχολή μας και το σύλλογο

Η σχολή μας δεν έχει μείνει ανεπηρέαστη απ’ όλα αυτά. Από την μία η εμπέδωση όλων των πτυχών του νέου πανεπιστημίου(δίδακτρα για παράδειγμα ήδη έκαναν φέτος την εμφάνιση τους σε μεταπτυχιακό)  και από την άλλη η πλήρης ανυπαρξία εργασιακής προοπτικής έχει οδηγήσει μεγάλα τμήματα του αμφιθεάτρου σε αποστροφή για τις συλλογικές διαδικασίες και στην αγωνιώδη αναζήτηση του ατομικού δρόμου για να τα βγάλουν πέρα. . Όλο αυτό είναι εμφανές ακόμα και από τα πιο μικρά έτη καθώς η πίεση της οικονομικής κρίσης μας αναγκάζει σε μια συνεχή πίεση να τελειώσουμε στα 4 χρόνια, να μαζέψουμε όσο περισσότερα ‘’προσόντα’’, να μην ασχολούμαστε με τίποτα άλλο, άρα ούτε και με τις δράσεις του συλλόγου μας.  Αυτό επιτείνεται από το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι συναδέλφων μας είναι υποχρεωμένο να εργάζεται για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του.  Επιπλέον το καθεστώς εντατικοποίησης είναι παραπάνω από προφανές, προγράμματα με 12ωρα στην σχολή, μαζικά κοψίματα καθηγητικά καπρίτσια κ.ο.κ.

Ως ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ-ΕΑΑΚ εκτιμούμε ότι η εδραίωση του δόγματος «δεν υπάρχει εναλλακτική» ή ΤΙΝΑ, ο «καθείς στο καβούκι του» μπας και τη βγάλει καθαρή και «δε βαριέσαι,αδερφέ,κάπου θα τη βολέψουμε» έρχεται να σημάνει δύσκολες μέρες για το Σύλλογο όπως τον ξέραμε μέχρι πρότινος. Έρχεται να σημάνει πλήρη απονέκρωση των αγωνιστικών διεκδικήσεων ,της συλλογικής ψηλάφησης από τα κάτω των ζητημάτων που θ’ ανακύπτουν στο εσωτερικό του και των μαζικών αποφασιστικών απαντήσεων σ’ αυτά. Με άμεση συνέπεια φράσεις όπως αξιοπρεπείς όροι φοίτησης αλλά και μετέπειτα εργασίας να φαντάζουν άπιαστο όνειρο.

Ακριβώς για να αποφύγουμε αυτή την κατάσταση, ενός μαύρου συλλόγου όπου οι δημοκρατικές, συλλογικές διαδικασίες και η μαχητική υπεράσπιση των αναγκών μας θα αποτελούν απλώς μια ανάμνηση παίρνουμε την πρωτοβουλία να ανοίξουμε τον διάλογο μέσα στην σχολή για το πως μπορούμε να αντιπαλέψουμε το σκηνικό που τείνει να εδραιωθεί. Γι αυτό τον λόγο κάνουμε κάλεσμα προς όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις και σε κάθε ανένταχτο φοιτητή για την δημιουργία μιας Ενωτικής Πρωτοβουλίας στην Νομική, μιας Ενωτικής Πρωτοβουλίας που θα συστρατεύει κάθε φοιτήτρια και κάθε φοιτητή που δεν δέχεται να ζήσει μία ζωή χαμηλών προσδοκιών ανάμεσα στην ανελαστική εργασία, στην ανεργία και στην μετανάστευση. Μιας Ενωτικής Πρωτοβουλίας που θα έχει ως στόχο την επανεκκίνηση και την αναζωογόνηση των δημοκρατικών διαδικασιών αποτελώντας ένα αγωνιστικό μπλοκ ικανό να αντιπαρατίθεται σε κάθε επιχειρούμενη αντιεκπαιδευτική αναδιάρθρωση στο εσωτερικό του ιδρύματος.

Καλούμε αγωνιστικές συλλογικότητες και ανένταχτους φοιτητές να ενώσουμε από τα κάτω τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του συλλόγου μέσα από την ίδια του τη δράση. Η ενότητα-μια χιλιοειπωμένη λέξη- για μας αποτελεί κενό γράμμα όταν είναι απλώς ένα ευχολόγιο πάνω σε απροσδιόριστες θεωρητικές αρχές ή χειρότερα όταν είναι μια διακήρυξη σε κλειστά γραφεία.

Η ενότητα έχει στέρεα θεμέλια όταν στηρίζεται στην ίδια την κίνηση των μαζών στο σύλλογο συνέχοντας το μπλοκ αγώνα όλων των σκιρτημάτων που εν τέλει δρουν ως ζωντανό υποκείμενο ρήξης και ανατροπής της κυρίαρχης κατάστασης. Είναι πραγματική ενότητα με το Σκοπό που για μας μεταφράζεται σε αναζωογόνηση του Συλλόγου μέσα από την ίδια την κινητοποίηση των αγωνιζόμενων κομματιών που θα τα φέρει στο ίδιο μετερίζι και στη συμβολή στον αγώνα ενάντια στο νέο ασφαλιστικό, στην έμπρακτη στήριξη των κατατρεγμένων προσφύγων και μεταναστών μέσα από την κοινή συνειδητοποίηση του πυρήνα του προβλήματος, στο σπάσιμο της αναδιάρθρωσης στο χώρο του παν/μιου.

Ψελλίζουν ότι θα’μαστε η χαμένη γενιά που είτε θα «χτίζει τη ζωή της» στο εξωτερικό είτε θα ζει μεταξύ voucher,5μηνων και ανεργίας εντός των συνόρων. Βροντοφωνάζουμε ότι δε χωράμε στα σχέδιά τους! Δε μας καλύπτει ένα μέλλον απλής επιβίωσης. «Μέσα μας σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος» και αυτή η σκαλωσιά είναι φτιαγμένη από το ασίγαστο πάθος της νέας γενιάς που’ χει μάθει να αγωνίζεται ώμο με ώμο με το διπλανό, να μη βολεύεται με όσα της σερβίρουν, να τη «ψάχνει αλλιώς» να ‘ναι αθεράπευτα ανυπακοή και ‘κει που και «τι δεν κάνανε για να τη θάψουνε/όμως να 'χουν ξεχάσει πως ήταν σπόρος». Από αυτό το σπόρο φύονται ώριμοι καρποί έτοιμοι να κερδίσουν όλα όσα τους αξίζουν και ν’ απαντήσουν θαρρετά:

«Χαμένα ήταν εξ’ αρχής τα σχέδιά σας!»