ΑΠΟΦΑΣΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΝΟΜΙΚΗΣ
Στα συλλογικά προβλήματα δεν χωρούν ατομικές λύσεις
Η επίθεση που έχει εξαπολύσει το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση, το ΔΝΤ, και η ΕΕ στα δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων εντείνεται όλο και περισσότερο. Οι τελευταίες μέρες είναι μέρες σημαντικών εξελίξεων για την ελληνική οικονομία και κατά συνέπεια για την ελληνική κοινωνία. Ο ερχομός της τρόικα και η ανακοίνωση του προϋπολογισμού σηματοδοτούν την επικαιροποίηση και το βάθεμα του μνημονίου καθώς και τη συνέχιση των εξοντωτικών για το λαό μέτρων που σκοπεύουν να επιβάλλουν. Το γεγονός ότι από τις πρόσφατες εκλογές το ΠΑΣΟΚ απώλεσε 1,5 εκατομμύριο ψήφους και σχεδόν ο μισός πληθυσμός απείχε δεν προβλημάτισε, αλλά ενθάρρυνε τον Γ. Παπανδρέου να συνεχίσει την πολιτική του.
Σύμφωνα λοιπόν με τα νέα δεδομένα-εντολές της τρόικα ο νέος προϋπολογισμός προβλέπει 14 (και κάτι) δις ευρώ περικοπών, από το χώρο της υγείας και της παιδείας, μέχρι τους δήμους και τις περιφέρεις (πάντα βάσει του Καλλικράτη). Ταυτόχρονα τρίτη συνεχόμενη αύξηση των έμμεσων φόρων μέσα σε ένα εξάμηνο (ίσως παγκόσμιο ρεκόρ) με τη συνοδεία νέων περικοπών στο δημόσιο τομέα (επιδόματα). Αποφάσεις (βάσει του μνημονίου) πάρθηκαν και για τις εργασιακές σχέσεις, όπου οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύουν των κλαδικών, δηλαδή με απλά λόγια οι σχέσεις των εργαζομένων με τους εργοδότες θα καθορίζονται από τους τελευταίους. Το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ επιταχύνεται στο πνεύμα πούλα όσο όσο (μπας και δείξουμε ότι μειώνουμε το έλλειμμα) με αποτέλεσμα χιλιάδες θέσεις εργασίας να χαθούν.
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μη σταματήσει πουθενά. Δίνει τη δυνατότητα στους διεθνείς κερδοσκόπους να μετατρέψουνε τον ελληνικό λαό σε πειραματόζωα δείχνοντας το παράδειγμα στις υπόλοιπες κυβερνήσεις της ΕΕ. Η περίπτωση της Ιρλανδίας το αποδεικνύει καθώς είναι η δεύτερη χώρα που μπαίνει στο μηχανισμό στήριξης μετά από μας. Αποφασίζει να διαλύσει κάθε έννοια κοινωνικού ιστού, να μετατρέψει το ελληνικό κοινοβούλιο σε κάτι που δε θα είναι ούτε ελληνικό ούτε κοινοβούλιο, να πάρει πίσω έστω και τα ελάχιστα που θυμίζουν λαϊκή κυριαρχία και συμμετοχή.
Σε μερικές μέρες συμπληρώνονται δυο χρόνια από την δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης του Δεκέμβρη που ακολούθησε. Τότε μια νεολαία που ασφυκτιούσε, μια νεολαία που έτρεχε από φροντιστήριο σε φροντιστήριο, χωρίς ελεύθερο χρόνο για σχέσεις, για δημιουργία, για πολιτισμό, πνιγμένη στις αντιθέσεις που αυτό το σύστημα επέβαλε, χωρίς όραμα ή διέξοδο, εισέβαλλε δυναμικά στο προσκήνιο. Οι χωρίς φωνή απέκτησαν λόγο και οι χωρίς υπόσταση ξαφνικά βρέθηκαν στο κέντρο της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Η ελληνική κοινωνία και η ελληνική νεολαία σήμερα δέχονται τη χειρότερη επίθεση και βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από το Δεκέμβρη του 2008. Οι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η έλλειψη χρόνου, η έλλειψη οράματος και προοπτικής οδηγούν τη νεολαία στην απομόνωση, τον ατομισμό, τη μετανάστευση, τη κατάθλιψη.
Ως γεγονός η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτέλεσε παγκόσμια είδηση, γνώρισε παγκόσμια αλληλεγγύη αλλά και αποτέλεσε φόβητρο για τους κυβερνώντες ως ένα παράδειγμα που δε θα ήθελαν να βρει απήχηση στη χώρα τους (ο Σαρκοζί απέσυρε μεταρρύθμιση υπό το φόβο ανάλογου ξεσπάσματος στη Γαλλία). Ανέδειξε νέες μορφές πάλης και αγώνα (εισβολή σε θεατρικές παραστάσεις, ραδιοφωνικούς σταθμούς, καταλήψεις κτιρίων, πανό στην ακρόπολη), τις δυνατότητες και τη δυναμική της νεολαίας, αλλά και τα όρια του αυθόρμητου σε σχέση με το συνειδητό. Ανέδειξε πως κάθε αγώνας, πως κάθε εξέγερση όσο τεράστια δυναμική και αν έχουν πρέπει ταυτόχρονα να θέτουν πολιτικά αιτήματα και στόχους, που δίνουν προοπτική για απτές νίκες και πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές.
Ο Δεκέμβρης ως η πρώτη εξέγερση μέσα στη κρίση έφερε τον τρόμο στο ντόπιο και ξένο πολιτικό προσωπικό. Τρόμο γιατί οι λαοί εξεγείρονται, γιατί δεν δέχονται να γίνουν καύσιμη ύλη ενός συστήματος καταστροφής, γιατί δεν σκύβουν το κεφάλι στις διαταγές και τις εντολές των "από πάνω". Η επίθεση στην ελληνική κοινωνία, η επίθεση στην ελληνική νεολαία, και πρόσφατα η επίθεση στο ελληνικό παν/μιο δε θα μείνει αναπάντητη. Η νεολαία των μεγάλων αγώνων του άρθρου 16, η νεολαία του Δεκέμβρη μπορεί να δώσει το έναυσμα για ένα μεγάλο λαϊκό ξεσηκωμό.
Αφετηρία για μαζικούς αγώνες αποτελει για τους φοιτητές ο νέος νόμος-πλαίσιο Διαμαντοπούλου. Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει την παιδεία σε εμπόρευμα και μεταλλάσει το πανεπιστήμιο σε ένα αυταρχικό κέντρο κατάρτισης. Ένα κέντρο που θα προετοιμάζει τους αυριανούς ευέλικτους και εκμεταλλεύσιμους εργαζομένους που θα ενδιαφέρονται μόνο για την ατομική τους καριέρα και το προσωπικό βόλεμα.
Απέναντι στη λογική του ανταγωνισμού και του ατομισμού εμείς αντιπαραθέτουμε την αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση. Απαντάμε στην επίθεση που δεχόμαστε με συλλογικούς αγώνες γιατί αναζητάμε ένα μέλλον που να μας χωράει όλους και όλες γιατί ξέρουμε ότι στα συλλογικά προβλήματα δεν χωρούν ατομικές λύσεις.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι μπορούν και πρέπει πανελλαδικά να τοποθετηθούν κεντρικά συσπειρώνοντας οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα πλήττεται, υπηρετώντας την καθημερινή αλλαγή, παίζοντας το ρόλο της εμπροσθοφυλακής για μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική αλλαγή. Μπορούν και πρέπει να συντονιστούν με άλλα κομμάτια που αγωνίζονται, με τους μαθητές που κλείνουν τα σχολεία τους και είναι στους δρόμους.
Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να μη σταματήσει πουθενά. Δίνει τη δυνατότητα στους διεθνείς κερδοσκόπους να μετατρέψουνε τον ελληνικό λαό σε πειραματόζωα δείχνοντας το παράδειγμα στις υπόλοιπες κυβερνήσεις της ΕΕ. Η περίπτωση της Ιρλανδίας το αποδεικνύει καθώς είναι η δεύτερη χώρα που μπαίνει στο μηχανισμό στήριξης μετά από μας. Αποφασίζει να διαλύσει κάθε έννοια κοινωνικού ιστού, να μετατρέψει το ελληνικό κοινοβούλιο σε κάτι που δε θα είναι ούτε ελληνικό ούτε κοινοβούλιο, να πάρει πίσω έστω και τα ελάχιστα που θυμίζουν λαϊκή κυριαρχία και συμμετοχή.
Σε μερικές μέρες συμπληρώνονται δυο χρόνια από την δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης του Δεκέμβρη που ακολούθησε. Τότε μια νεολαία που ασφυκτιούσε, μια νεολαία που έτρεχε από φροντιστήριο σε φροντιστήριο, χωρίς ελεύθερο χρόνο για σχέσεις, για δημιουργία, για πολιτισμό, πνιγμένη στις αντιθέσεις που αυτό το σύστημα επέβαλε, χωρίς όραμα ή διέξοδο, εισέβαλλε δυναμικά στο προσκήνιο. Οι χωρίς φωνή απέκτησαν λόγο και οι χωρίς υπόσταση ξαφνικά βρέθηκαν στο κέντρο της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Η ελληνική κοινωνία και η ελληνική νεολαία σήμερα δέχονται τη χειρότερη επίθεση και βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από το Δεκέμβρη του 2008. Οι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η έλλειψη χρόνου, η έλλειψη οράματος και προοπτικής οδηγούν τη νεολαία στην απομόνωση, τον ατομισμό, τη μετανάστευση, τη κατάθλιψη.
Ως γεγονός η εξέγερση του Δεκέμβρη αποτέλεσε παγκόσμια είδηση, γνώρισε παγκόσμια αλληλεγγύη αλλά και αποτέλεσε φόβητρο για τους κυβερνώντες ως ένα παράδειγμα που δε θα ήθελαν να βρει απήχηση στη χώρα τους (ο Σαρκοζί απέσυρε μεταρρύθμιση υπό το φόβο ανάλογου ξεσπάσματος στη Γαλλία). Ανέδειξε νέες μορφές πάλης και αγώνα (εισβολή σε θεατρικές παραστάσεις, ραδιοφωνικούς σταθμούς, καταλήψεις κτιρίων, πανό στην ακρόπολη), τις δυνατότητες και τη δυναμική της νεολαίας, αλλά και τα όρια του αυθόρμητου σε σχέση με το συνειδητό. Ανέδειξε πως κάθε αγώνας, πως κάθε εξέγερση όσο τεράστια δυναμική και αν έχουν πρέπει ταυτόχρονα να θέτουν πολιτικά αιτήματα και στόχους, που δίνουν προοπτική για απτές νίκες και πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές.
Ο Δεκέμβρης ως η πρώτη εξέγερση μέσα στη κρίση έφερε τον τρόμο στο ντόπιο και ξένο πολιτικό προσωπικό. Τρόμο γιατί οι λαοί εξεγείρονται, γιατί δεν δέχονται να γίνουν καύσιμη ύλη ενός συστήματος καταστροφής, γιατί δεν σκύβουν το κεφάλι στις διαταγές και τις εντολές των "από πάνω". Η επίθεση στην ελληνική κοινωνία, η επίθεση στην ελληνική νεολαία, και πρόσφατα η επίθεση στο ελληνικό παν/μιο δε θα μείνει αναπάντητη. Η νεολαία των μεγάλων αγώνων του άρθρου 16, η νεολαία του Δεκέμβρη μπορεί να δώσει το έναυσμα για ένα μεγάλο λαϊκό ξεσηκωμό.
Αφετηρία για μαζικούς αγώνες αποτελει για τους φοιτητές ο νέος νόμος-πλαίσιο Διαμαντοπούλου. Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει την παιδεία σε εμπόρευμα και μεταλλάσει το πανεπιστήμιο σε ένα αυταρχικό κέντρο κατάρτισης. Ένα κέντρο που θα προετοιμάζει τους αυριανούς ευέλικτους και εκμεταλλεύσιμους εργαζομένους που θα ενδιαφέρονται μόνο για την ατομική τους καριέρα και το προσωπικό βόλεμα.
Απέναντι στη λογική του ανταγωνισμού και του ατομισμού εμείς αντιπαραθέτουμε την αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση. Απαντάμε στην επίθεση που δεχόμαστε με συλλογικούς αγώνες γιατί αναζητάμε ένα μέλλον που να μας χωράει όλους και όλες γιατί ξέρουμε ότι στα συλλογικά προβλήματα δεν χωρούν ατομικές λύσεις.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι μπορούν και πρέπει πανελλαδικά να τοποθετηθούν κεντρικά συσπειρώνοντας οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα πλήττεται, υπηρετώντας την καθημερινή αλλαγή, παίζοντας το ρόλο της εμπροσθοφυλακής για μια μεγάλη κοινωνική και πολιτική αλλαγή. Μπορούν και πρέπει να συντονιστούν με άλλα κομμάτια που αγωνίζονται, με τους μαθητές που κλείνουν τα σχολεία τους και είναι στους δρόμους.
ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ. ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ, ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Την ακύρωση του μνημονίου. Έξω το ΔΝΤ, ανταροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ
- Να καταργηθεί το μνημόνιο και το Σύμφωνο Σταθερότητας της ΕΕ.
- Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς - ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών.
- Να σταματήσει τώρα η στοχοποίηση της νεολαίας από την υπουργό Α. Διαμαντοπούλου.
- Καμία συμμετοχή στο στημένο διάλογο του υπουργείου παιδείας.
- Καμία αναγνώριση των ιδιωτικών κολλεγίων, εκπαιδευτηρίων και ΚΕΣ.
- Ενιαία πτυχία με όα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα - το πτυχίο η μόνη προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά.
- Δημόσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά-συγγράμματα.
- ΟΧΙ στον "πανεπιστημιακό Καλλικράτη"
- Καμία κατάργηση του ασύλου. Διεύρυνσή του στα σχολεία και σε εργασιακούς χώρους.
- Υποστήριξη κινήσεων και πρωτοβουλιών που κινούνται ενάντια στα μέτρα και στο μνημόνιο.
- Δημιουργία ανοιχτής επιτροπής υλοποίησης της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου με κάλεσμα σε καθηγητές και εργαζομένους της σχολής - συνέλευση της επιτροπής την επόμενη της Γενικής Συνέλευσης.
- Συντονισμός με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους, τους μαθητές, τους καθηγητές και τα σωματεία των εργαζομένων που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
- Συμμετοχή του συλλόγου στην Πανεκπαιδευτικήπορεία στην Κομοτηνή την Πέμπτη στις 2/12 στην Π. Νομική στις 12μ.μ
- Κατάληψη της σχολής από Τρίτη 30/11 εώς και Δευτέρα 6/12/2010
- Κλειστή σχολή και πορεία στις 6 Δεκέμβρη μέρα δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 3μ.μ στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής.
- Νέα Γενική Συνέλευση του συλλόγου την Δευτέρα 6/12 και ώρα 4μ.μ στην Π. Νομική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου